ตอนที่ 23 รับผิดชอบร่วมกัน
“เดี๋ยวครับคุณลูก้า” บอดี้การ์ดคุ้มกันหน้าห้องทำงานของหัวหน้าแก๊งมาเฟียใหญ่วิ่งเข้ามายืนขวาง
“ทำไม?”
“คือ...คุณราจินกำลังมีแขก”
“เพราะอย่างนั้นไง ฉันเลยต้องมาที่นี่” มือดันให้บอดี้การ์ดหน้าเหี้ยมขยับออกไปด้านข้าง เพื่อเปิดทางโล่งว่างให้ผมเดินเข้าไปหาเป้าหมาย
ภายในเลาจน์ซึ่งมักถูกใช้เป็นสถานที่นัดหมาย พบปะเพื่อพูดคุย ทั้งเรื่องงาน ทั้งเรื่องธุรกิจ หรือความลับอื่นๆ ภายในห้องใหญ่ประดับไฟหลากสีหมุนกะพริบไปตามจังหวะดนตรีที่เปิดดังมาจากลำโพง แสงสว่างภายในห้องนั้นเป็นเพียงแสงสลัว เหมือนกลัวว่าคนที่เข้ามาจะมองเห็น หรือจดจำหน้าตากันได้ถนัด
บนโซฟากำมะหยี่สีแดงคนที่ผมตั้งใจมาหา กำลังนั่งกระดกเหล้าจากแก้ว ซึ่งมีหญิงสาวหุ่นสะบึมนั่งบดหน้าอกเบียดชิดจนแทบจะสิงเข้าไปในร่างใหญ่ บนตักว่างอีกข้างสาวฝรั่งผมทองนั่งไขว่ห้างโอบแขนรั้งต้นคอพ่อมาเฟียหนุ่มใหญ่เอาไว้แน่น รอบโต๊ะหรืออ
