คนที่เข้ามาพึงอาศัยเพื่อนรัก ขยับกลิ้งกายบนเตียงนอนของเพื่อนสาวไปมา เมื่อสมองกำลังครุ่นคิดอย่างหนักเลยว่า เธอควรจะจัดการอย่างไรกับชีวิตต่อจากนี้ดี
"เธอว่าฉันควรให้โอกาสพี่ดินไหมเม คือตอนนี้ฉันสับสนมาก ฉันไม่รู้ใจตัวเองเลย ว่าควรตัดสินใจแบบไหนดี"
ไม่รู้ตัวเลยว่าเธอถามออกไปรอบที่เท่าไหร่ แต่วินาทีนี้ เธอให้คำตอบในเรื่องนี้แก่ตัวเองไม่ได้เลย
"ก็ตอนแรกเธอบอกว่าเธอรักเขามาก.."
"แต่ข้อเสียของเขาที่ฉันเจอ มันก็มากเหมือนกันนะเธอ.."
จากนั้นมวลสมองก็ประมวลในสิ่งที่เธอพึ่งจะพบเจออีกจนได้ จริงอยู่ ที่เธอเคยพูดว่ารักเขามากมาย แต่ภาพเคลื่อนไหวบ้าๆนั่น เธอก็ลืมมันไม่ได้เหมือนกัน ฉับพลัน ความคิดของเธอก็เวียนวนมองย้อนมาที่ตัวเอง ตัวของเธอเองก็ทำอะไรแบบนั้นกับผู้ชายคนอื่นเหมือนกัน และไม่ว่าเหตุผลมันจะเพราะอะไร แต่เธอก็ทำเหมือนๆเขาไปแล้วเช่นกัน
แล้วพอคิดไปถึงเรื่องนั้น ใบหน้าของอีกคนก็เวียนวนเข้ามา
