อย่ายุ่ง

1781 คำ

'มาหาหน่อย' 'พี่เป็นไข้ เธอจะใจดำไม่ยอมมาดูใจกันเลยใช่ไหม' 'อยู่ไหน ทำไมไม่ยอมกลับบ้าน ถ้าพ่อรู้ เขาจะเป็นห่วงมากแค่ไหน' เธอมองข้อความที่เด้งเข้าทางไลน์ ก่อนจะถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย เมื่อเธอไม่ยอมรับสาย เขาก็เลือกที่จะไลน์เข้ามา แต่เธอก็เปิดอ่าน และจำต้องปล่อยผ่านอย่างที่ตั้งใจ ทั้งๆที่เธอก็บอกไปแล้ว ว่านั่นจะเป็นครั้งสุดท้าย และเขาก็ลั่นวาจาเอาไว้แล้ว ว่าจะยอมปล่อยเธอไป แล้วทั้งโทรทั้งไลน์ มันหมายความว่ายังไง เมื่อวานก่อนเธอโทรกลับไปที่บ้าน วานแม่บ้านคนนั้นให้เอาชุดนักศึกษาของเธอไปซักรีดให้ ก่อนจะวานคนใช้ที่ออกมาซื้ออาหารในตอนเช้า นำออกมาให้เธอด้วยเลย ระหว่างที่บิดายังไม่กลับบ้าน เธอก็ยังไม่พร้อมที่จะกลับไปที่นั่นเช่นเดียวกัน "ยัยพิมพ์ ฉันรบกวนเธอหน่อยสิ พอดีฉันอยากได้คอนโดสักห้อง ขอไม่ไกลจากมหาลัยสักเท่าไหร่ เธอพอจะมีที่แนะนำไหม" "คอนโดหรอ.. เพื่อ.. บ้านเธอก็ออกจะหลังใหญ่ เธอจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม