ปฐพีออกมาหาเพื่อนรักหลังจากที่นัดหมายกันเป็นเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะเจอกันที่ไหน ท่าทางของปฐพีดูสบายๆไม่มีเรื่องทุกข์ร้อนใดๆ ต่างจากเพื่อนชายที่ออกอาการกระวนกระวาย เมื่อผู้หญิงของเพื่อน หายไปกับผู้ชายอีกคนตั้งนานสองนาน!
"สรุปว่าไงวะพี ตามไหม?!"
"ตามไรวะ!"
ท่าทางของปฐพีคือไม่ใส่ใจ เขากลั่นบรั่นดีลงคอช้าๆ และหลับตาฟังเสียงดนตรีอย่างสบายใจ วันนี้เขารู้สึกว่าเสียงเพลงมันไพเราะมากกว่าวันไหนๆ มันช่วยทำให้เขาผ่อนคลาย สมแล้วที่เขายอมสละเวลาออกมา
"ตามขิงไงวะ น้ำขิงกอดคอออกไปกับไอ้บดินทร์ นี่มึงไม่สนใจอะไรเลยหรอวะพี!"
"สนทำไมวะ มึงก็รู้ดีนี่กรณ์ ว่ากูไม่ใช้ผู้หญิงร่วมกับใคร ไปแล้วไปลับ กูไม่ตามกลับหรอก!"
"ก็ไหนว่าขิงพิเศษไง?!"
เพื่อนรักขมวดคิ้วใส่ แล้วเขาก็ส่ายหน้าไปมาอย่างเอือมระอา
แค่เคยพิเศษต่างหากล่ะ ถ้าเธออยากเป็นคนพิเศษสำหรับเขา เธอต้องไม่ทำตัวแบบนี้ แค่เขากลับไปคั่วกับเธอเมื่อวันท
