เพียงชั่วความคิดของปฐพี ที่จะกลับไปทิ้งกายลงนั่งที่เก่า จะไปเฝ้าขาขาวๆ ไม่ยอมให้ใครเข้ามาใกล้ แต่คนข้างกายที่สอดแขนเข้ามากอดที่แขนของเขาไว้ ทำการสะกิดไวๆ เขาจึงเลือกที่จะเดินหน้าต่อในทันที
ที่ลับที่หญิงสาวข้างกายว่า ช่างเป็นที่ลับตาที่ไม่มีใครผ่านไปผ่านมาได้จริงๆ เขาทิ้งสายตาที่เรือนร่างของคนตรงหน้านิ่ง ในเวลาที่เธอปลดชุดที่สวมใส่ออกอย่างใจเย็น
ไม่มีความอาย เธอทำเหมือนว่ามันเป็นเรื่องปกติเสียมากมาย แต่แบบนี้แหละที่เขาพอใจ ไม่ต้องแอ๊บใส อยากได้ก็คืออยากได้ ไม่ต้องพูดอะไรให้มันมากความ
"น้องสาวพีมองจูนเหมือนไม่ชอบหน้าเลยค่ะ เขาหวงพี่ชายหรอคะ.."
คนฟังชะงักค้างไปเล็กน้อย หวงงั้นหรอ มันจะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง ก็ในเมื่อยัยนั่น รักนายดิน
"รู้สึกแบบนั้นหรอ"
"ค่ะ รู้สึกแบบนั้น เหมือนเขาไม่อยากให้พีมากับจูน เหมือนหวง.."
ทันทีที่จบประโยค ชุดที่หญิงสาวลูกเจ้าของคลับสวมใส่ ก็หลุดจากร่างในทัน
