บทที่ 11 เพื่อนหึงได้หรือเปล่า
22.00 น.
อาบน้ำเสร็จนาเดียร์ก็มานั่งกอดเข่าอยู่บนโซฟาหน้าทีวีรอเจ้าของห้อง หลังจากพาไปกินไก่ทอดจอมทัพก็มาส่งแล้วออกไปอีก เขาบอกไปช่วยรุ่นพี่ปีสี่ทำโปรเจค
อยากถามว่ารุ่นพี่คนไหนแต่ก็ไม่กล้า จึงได้แค่คิดวนเวียนว่าจริงหรือเปล่า ไม่ใช่ออกไปเจอคนอื่นแต่ไม่บอกเธอหรอกใช่ไหม
“จะกลับตอนไหนนะ” ดูเวลาเป็นรอบที่ร้อย รู้สึกคืนนี้นาฬิกาเดินช้ากว่าปกติ ซีรีส์เรื่องโปรดไม่อาจดึงความสนใจไปจากห้องแชตของชายหนุ่มได้ ทักถามตั้งแต่สองทุ่มยังไม่อ่าน อย่างนี้จะไม่ให้คิดมากได้อย่างไร
ตอนกินไก่ทอดจอมทัพไม่พูดสักคำ ถ้าเธอไม่ถามเขาก็นั่งกินไปเงียบ ๆ ถามเรื่องไข่มุกเขาก็บอกเคลียร์ใจและจบความสัมพันธ์แบบร้อยเปอร์เซ็นต์ ส่วนเรื่องหมวกถ้าไม่ซักไซ้ก็คงไม่รู้ว่าไข่มุกเป็นคนให้มา
จอมทัพชอบเป็นอย่างนี้ เฉยชากับทุกเรื่อง ไม่พูด ไม่อธิบาย ชอบให้ตีความเอาเอง เธอถึงไม่กล้ารู้สึกมากกว่าเพื่
