บทที่14/1 เกิดแต่กับกู

1495 คำ

บทที่ 14/1 เกิดแต่กับกู จอมทัพ : คืนนี้ไม่กลับนะ มาเลี้ยงส่งรุ่นพี่ที่พัทยา ตากลมโตวูบไหวเมื่ออ่านแชต คิดตีความเอาเองว่าเขาโกรธที่เธออ้อยอิ่งไม่ยอมให้คำตอบ แต่มันใช่ที่ไหนกันล่ะ! วันนั้น.. ตอนจอมทัพชวนขยับสถานะ หัวใจของเธอแทบหยุดเต้น ถึงยังไม่ขอคบหาแบบคนรัก แต่นาเดียร์สัมผัสถึงความมั่นคงและจริงจัง เขาคงอยากพัฒนาความสัมพันธ์ให้มากกว่าที่เป็นอยู่ ยอมรับว่ารู้สึกเกินเลยไปไกลหลายกิโล แต่ติดตรงคำสั่งห้ามของลุงทอง ซึ่งเป็นกำแพงสูงที่ต้องก้าวข้ามให้ได้ เธอเลยต้องการเวลาเพื่อคิดทบทวน และตอนนี้มีคำตอบเป็นที่เรียบร้อย นาเดียร์นอนมองโทรศัพท์อยู่อย่างนั้น สมน้ำหน้าตัวเองที่เล่นตัวจนผู้ชายหนี แล้วใครมันจะรู้ว่าเขาโกรธจริง ที่ไม่ตอบแชตเพราะกลัวจอมทัพจับทางได้ เขาน่ะรู้ไส้รู้พุงเธอหมด อีกทั้งอยากพูดต่อหน้า อยากสบตา อยากเห็นท่าทีของเขา เชื่อว่าหลายคนที่กำลังคิดจะเลื่อนสถานะก็ต้องลังเล โดยเฉพาะคน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม