“ภาคแอมถามจริง ภาคไม่สงสัยอะไรหรอ” สุดท้ายอมาวดีก็เป็นฝ่ายอดไม่ได้ต้องถามเขาเองเมื่อเข้ามาอยู่ในห้องทำงานสองคน
“สงสัยอะไรเหรอ”
“ก็สงสัยทำไมอยู่ดีๆ แอมก็เปลี่ยนไป”
“สงสัยสิ สงสัยมากด้วย”
“อ้าว แล้วทำไมไม่ถามค่ะ” อมาวดีย่นคิ้วไม่เข้าใจความคิดของเขาเลยจริงๆ
“ถามแล้วไงว่าแอมแน่ใจหรือเปล่าที่พูดอย่างนั้น ถ้าไม่แน่ใจให้เปลี่ยนใจเพราะผมจะไม่ปล่อยไปแล้ว แอมก็ยืนยันคำตอบเดิมเท่านี้ก็ไม่ต้องถามอะไรอีกล่ะ”
“โธ่... แล้วไม่สงสัยถึงที่มาที่ไปบ้างเหรอ”
“สงสัยแต่จะถามมันให้ได้อะไรขึ้นมาล่ะ แค่เรารักกันตอนนี้แล้วจะสนใจอดีตอีกทำไมล่ะ” อมาวดีย่นจมูกใส่เขา
“คิดแบบนั้นบางทีก็ดี แต่บางอย่างสงสัยก็ดีเหมือนกันนะ”
“แอมกำลังจะบอกอะไรเหรอ” เขาถามเหมือนไม่เดือดร้อน อมาวดีล่ะมั่นไส้นัก เขาคุยกับเธอไปเปิดแฟ้มอ่านดูไปไม่สนใจอะไร เป็นเธอเองที่ร้อนรนอยากบอกเขาถึงเรื่องที่ได้รับรู้อยู่คนเดียวอย่างนี้ บอกไปก
