หลังจากที่อาบน้ำเสร็จแล้วภาคินก็มายืนที่หน้ากระจก... เขามองดูผู้ชายที่เอาแต่ยิ้มอยู่ตลอดเวลาอยู่ในกระจกแล้วไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือตัวเอง เขาลองหยิกแก้มตัวเองแรงๆ จนต้องสูดปากด้วยความเจ็บ
“เจ็บอย่างนี้แสดงว่าคงไม่ใช่ความฝัน” เขายักไหล่ให้เงาตัวเองในกระจกก่อนจะแต่งตัวไปด้วยผิวปากไปด้วยอย่างอารมณ์ดี เขาคงไม่ต้องสงสัยอะไรอีกแล้ว ดีเสียอีกที่ทุกอย่างมันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ ให้เหตุการณ์มันป็นอย่างนี้ต่อไปเท่านี้เขาก็มีความสุขแล้ว...
เรื่องเก่าที่ผ่านมาเขาจะลืมมันไปให้หมดแล้วเริ่มต้นใหม่ด้วยความรักกับอมาวดี เขาหันไปมองประตูห้องน้ำแล้วก็ยิ้ม วันนี้สงสัยจะมีความสุขมาก เพระว่าเขายิ้มง่ายเหลือเกิน
ภาคินและอมาวดีแต่งตัวไปทำงานเสร็จเรียบร้อยก็เดินจูงมือกระหนุงกระหนิงกันลงมาจากทางด้านบน อาห่าวกับอาฟ่งที่ยืนอยู่แถวนั้น สะกิดให้กันมองแทบไม่ทัน
“ เมื่อวานยังจะกินหัวกันอยู่ วันนี้ดีกันซะแล้ว ปร
