พราวตะวันวิ่งกระหืดกระหอบมาที่ห้องทำงานทันในตอนสิบโมง วันนี้ เธอไม่แน่ใจว่ามาดามโซเฟียได้ลางานให้เธอหรือไม่จึงเดาเองว่าวันนี้เป็นกำหนดที่เธอจะต้องมาทำงาน แม้ตั้งใจจะมาแต่เธอก็มาสาย มันเป็นการเข้างานสายครั้งแรกในชีวิตการทำงานของพราวตะวันเลยทีเดียว
“โยโกะ ทำไมวันนี้มาสาย... แปลกจริงๆ” หมิงลี่เฟยเพื่อนสนิทในที่ทำงานของเธอรีบหาน้ำหาท่ามาให้เธอดื่ม แล้วก็เอาเสื้อฟอร์มของพนักงานมาให้เธอใส่อย่างรวดเร็ว เพราะว่าหมิงลี่เฟยนั้นเป็นห่วงและคอยเอาใจช่วยพราวตะวันเพราะเข้าใจว่าพราวตะวันนนั้นจะโดนเพ่งเล็งให้ออก
เธอไม่อยากให้เพื่อนมีข้อด่างพร้อยให้เจ่านายจอมหาเรื่องอย่างไมเคิลหาเรื่องให้พราวตะวันออกจากงานได้ หมิงลี่เฟยคิดอย่างเป็นห่วงเพื่อนโดยที่ไม่มีโอกาสรู้เลยว่าระหว่างพราวตะวันและไมเคิลมันมีอะไรที่ตื้นลึกหนาบางกว่านั้น...
“หรือว่าเธอเหนื่อยเดินแบบเมื่อคืน แต่จะว่าไปงานมันก็เสร็จตอนไม่ดึกมากไม่ใช่เหร
