หลังจากที่นั่งคุยกันจนพอใจแล้วภาคินก็ให้ชุนเหลียงหอบแฟ้มที่เป็นรายงานเกี่ยวกับกิจการร้านเพชรและร้านในเครือมาตั้งอยู่ต่อหน้าอมาวดีกองใหญ่ เขาสั่งให้เธออ่านและศึกษามันอย่างถี่ถ้วนก่อนจะเริ่มงาน ส่วนตัวเขาเองนั้นออกไปที่สำนักงานใหญ่พร้อมลูกน้องทั้งสองเพื่อหาห้องทำงานหลังจากที่ไมเคิลไม่ยอมสละที่ทำงานในร้านเพชรให้เลย... เขายกให้ภาคินและอมาวดีอยู่ที่ห้องทำงานกว้างที่สำนักงานใหญ่แทนโดยให้เหตุผลเพียงว่าอยู่ที่นี่สะดวกสบายกว่า
ห้องทำงานเล็กๆ ของไมเคิล ณ ร้านเดอลาครูเซด์ จึงมีเพียงเจ้าของห้องและอมาวดีที่นั่งอ่านเอกสารอยู่อย่างสนใจ เพราะพราวตะวันออกไปทำหน้าที่ของตนเองต่อ...
“คุณแอม ผมว่าเอางานไปอ่านที่บ้านก็ได้นะ เพราะจริงๆ แล้วไม่ต้องอ่านวันนี้หรอก มาเหนื่อยๆ พักผ่อนก่อนก็ได้ เริ่มงานอาทิตย์หน้ายังไม่สายไปเลย” ไมเคิลเอ่ยทำงายความเงียบขึ้นมาเมื่อเห็นว่าอมาวดีนั่งอ่านแฟ้มอยู่ที่โซฟารับแขกอย่างขะมัก
