และทำให้ของขวัญรู้ความจริงว่าเธอคิดถึงเขามากแค่ไหน เธอไม่อยากให้เขาถอนจูบออกไปเลย เบนจามินมองใบหน้าหวานที่ซับสีแดงเรื่อ ความหวานและรสสัมผัสจากริมฝีปากบางยังติดตรึงอยู่ที่ปลายลิ้นและริมฝีปากของเขา
...ให้ตาย พระเจ้าเขาไม่อยากเชื่อ ตลอดเวลาหลายวันที่ผ่านมาเขาไม่สามารถจูบใครได้ นอกจากคนตัวเล็กที่นอนมองเขาอย่างยั่วเย้าโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวอยู่เท่านั้นหรือ
“คุณจะไปหาผู้หญิงคนนั้นอีกไหม อรชุมา”
“ผมไม่เคยไปหาเขา อ้อ ไม่ใช่สิ ผมเคยไปแค่ครั้งเดียว” แค่ครั้งเดียวที่เบนจามินบอกก็ทำให้คนที่ต้องนอนเหว่ว้าอยู่คนเดียวแถมยังคิดถึงเขามาก ไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิดเขาถึงเขี่ยเธอทิ้งอย่างง่ายดาย ทั้งที่ยังไม่ถึงสองอาทิตย์ ก็ขึงตามองก่อนจะรู้ว่านางบำเรออย่างเธอไม่มีสิทธิ์ที่จะทำหรือคิดจะเป็นเจ้าของตัวเขาแบบนี้ได้
“ขวัญอยากพักผ่อนแล้ว” ของขวัญบอกน้ำเสียงห่างเหินแล้วเสหันหน้าไปอีกทาง ก่อนจะถูกมือหนาเชยคางให้
