เกียร์ตัวร้ายกับยัยนุ่มนิ่ม

Part JN ผมเดินกลับมาจากอาบน้ำได้แต่ยืนมองไปตรงที่นอนยาวของที่พัก ทุกครั้งที่ไปเที่ยวพวกเราทั้ง 8 คนจะนอนรวมกันมาตั้งแต่ม.ปลาย เพียงแต่ตำแหน่งมันก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย มีแค่ตำแหน่งของผมกับนุ่มนิ่มที่ไม่เคยเปลี่ยน เรา 2 คนจะอยู่ตรงกลาง ผมคั่นฝ่ายผู้ชายนิ่มคั่นฝ่ายผู้หญิง แต่วันนี้รถเมล์ถูกย้ายจากฝั่งผู้หญิงมานอนในสุดกับไอ้พุฒ มันทั้งคู่เริ่มคบกันตั้งแต่เข้ามหาลัยผมเคยถามแล้วทำไมไม่เปิดห้องแยก มันกับอีกคู่บอกว่าถ้าเปิดห้องแล้วนิ่มก็นอนคนเดียวสิ เพราะอีกคู่คือใบเฟิร์นกับเกมคู่นี้เป็นสาวหล่อกับสาวเนิร์ดแว่นคบกันตั้งแต่โน่นครับม.4 ในกลุ่มเหลือ ผู้ชายโสด 3 ผู้หญิง 1 ก็เลยต้องอยู่กันแบบนี้ ทุกคนดื่มกันเยอะเพราะอากาศเย็นสบายเหลือแต่ผมที่ยังไม่เมาเลยไปอาบน้ำกลับเข้ามาคนสุดท้าย ทุกครั้งที่ผมอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ผมแม่งอยากจะเอาตีนถีบไอ้พวกที่เหลือ ผมต้องนอนข้างนิ่มขนตางอนยาว ใบหน้าเล็ก ๆ ประมาณฝ่ามือผมเท่านั้นเอง แล้วครั้งนี้ก็เป็นครั้งที่ 3 แล้วที่ผมแอบจูบนิ่ม เฮ้อ!! "อื้ม" เสียงนิ่มครางเบา ๆ คงรำคาญที่มีบางอย่างไปกวนเธอที่ปาก แต่นิ่มกลับพลิกตัวเข้ามาหาผมแทนที่จะหันหนีเหมือนเมื่อครั้งก่อน ถ้าผมกอดนิ่มตอนนี้เธอตื่นมาเจอจะโกรธผมไหมนะ อยากกอดอยากหอมใจจะขาดครับ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่ผมชอบ ๆ มาตั้งแต่เด็ก ๆ เป็นสบู่แบรนด์นึงที่เราซื้อใช้ด้วยกันไม่เคยเปลี่ยน เพราะฉะนั้นผมกับนิ่มจะมีกลิ่นเดียวกันถ้าวันไหนเธอไปกอดใครมาผมจะรู้ได้ทันที ผมคงคล้ายหมาหวงเจ้าของล่ะครับ Part NN ฉันรู้สึกตัวเพราะปวดฉี่อยากเข้าห้องน้ำแต่ขยับตัวยังไงก็ไม่ได้ ในใจนึกว่าถูกผีอำกะว่าจะแหกปากร้องให้ใครสักคนช่วย แต่พอลืมตาขึ้นกลับเห็นเป็นใครบางคนนอนกอดฉันอยู่ กลิ่นนี้เสื้อตัวนี้ ตำแหน่งที่นอนนี้ ชัดเลยเจ้านาย ฉันไม่รู้ว่าต้องรู้สึกยังไงแต่อตนนี้คือปวดฉี่มาก เมื่อคืนเมาก็หลับไปเลยฉันเลยค่อย ๆ ดันเจ้านายออก แล้วเอาตัวเองไถ่ลงด้านล่างกระดึบ ๆ ช้า ๆ แล้วเดินย่องไปห้องน้ำ พอกลับมาก็ยังเห็นเจ้านายนอนอยู่ท่าเดิม ไอ้จะกลับไปนอนที่เดิมก็ติดแขนเขา แต่อีกด้านก็เต็มเพราะไอ้เกมส์นอนกินพื้นที่อีก มองนาฬิกาก็แค่ตี 4 แถมหนาวด้วยจะนั่งรอทุกคนตื่นก็ไม่ไหว เลยตัดสินใจเอามือค่อย ๆ หยิบแขนของเจ้านายขึ้นซึ่งก็สำเร็จ ฉันกลับมามีที่นอนของตัวเองอีกครั้ง พอจัดท่าทางเสร็จก็ดึงผ้าห่มขึ้นมาอีกหน่อย "หมับ" Part JN ผมรู้สึกตัวตั้งแต่นิ่มตื่นแล้วแต่อยากรู้ว่าเธอจะทำยังไง พอเธอกลับเข้ามาแล้วพยายามนอนที่เดิมอีกครั้ง ผมเลยขอแกล้งนิ่มอีกสักหน่อย ก็นอนที่เดิมนี่มันก็ต้องท่าเดิมถูกไหมครับ เธอตัวแข็งทื่อตอนโดนผมเนียนกอดอีกรอบ แต่เธอไม่ได้ดิ้นหนีหรือผลักผมออก ผมเลยยิ่งได้ใจดึงเธอเข้ามาหาให้อยู่ในผ้าห่มเดียวกับผมทันที "เจ้านาย" "..." "นาย" "..." "มาเอาเปรียบนิ่มนะ...น่าหยิกสักที" "..." ถ้าเธอหยิกผมจริง ๆ ผมคงได้ร้องเสียงหลงออกมาจนทุกคนตื่นแน่นอน แต่เธอก็ไม่ทำได้แต่บ่นเบา ๆ อยู่ในอ้อมกอดของผม จนเราทั้งคู่นอนหลับไปอีกครั้ง ผมมักจะเป็นคนตื่นคนแรกเข้านอนคนสุดท้าย เช้านี้ก็เหมือนกันผมรีบจัดการให้นิ่มนอนต่อในท่าที่สบาย ๆ ส่วนผมก็หยิบกล้องไปถ่ายรูปเหมือนเคย พวกเราเรียนวิศวะกันหมดเพราะตั้งใจจะเปิดบริษัทด้วยกัน เป็นฝันในวัยเด็กก็ไม่คิดว่าจะสอบติดทั้ง 8 คน พอรู้ผลสอบก็ต้องพากันไปวิ่งแก้บนที่สนามหลวงคนละ 100 รอบ จำได้ว่าวันนั้นขาแทบเดินไม่ไหวไปอีกหลายวันเลย "ตื่นเช้าสุดเหมือนเดิมไอ้นาย" เสียงโฟมเพื่อนสุดหล่อสายไทบ้านที่ผู้หญิงทิ้งไลน์ให้ยาวเป็นหางว่าว "..." "นิ่มมากินสิไข่ดาวเราทำเพื่อ" "ดูแลแต่นิ่มดูแลกูบ้างก็ได้ไอ้นาย" เติร์กหนุ่มไม่ค่อยหล่อแต่รวยชิบผาย แถมเรียนเก่งสุดในแก็ง "ก็ทำเพื่อให้นี่ไง...ไม่แหกตาดูว่ะ" นิ่มไม่ยอมพูดอะไรกับผมเหมือนเคย ๆ แระ ผมเป็นเพื่อนสนิทที่นิ่มไม่เคยพูดหยาบคายใส่ก็ไม่รู้ทำไม ไม่ว่าผมจะให้กินอะไรชวนไปไหนนิ่มไม่เคยขัดใจสักครั้งเดียว พยักหน้ารับทุกสิ่งอย่างถ้าไม่ชอบไม่อยากทำจริง ๆ จะมองหน้าผมก็จะส่ายหน้าไปมา นี่แระทำให้ผมคิดว่าตัวเองพิเศษมากกว่าไอ้พวกบ้าที่นั่งยัดไข่ดาว ขนมปัง อยู่ข้าง ๆ "นิ่มนอนหลับสบายไหม" "อ่อ...อืม" "หนาวไหมถ้าหนาวเดี๋ยวคืนนี้ขอผ้าห่มที่รีสอร์ทเพิ่ม" "ม่ะ...ไม่ต้อง" ผมจับสังเกตได้ว่าแก้มของนิ่มขึ้นสีแดงด้วยความอาย เพราะนิ่มคงนึกถึงตอนที่ผมกอดนอนทั้งคืนแน่ จะหนาวได้ยังไงร้อนรุ่มขนาดนั้นแถมทั้งตัวของนิ่มก็แนบไปกับตัวผมอะไรเป็นอะไรผมก็รู้หมด ไอ้ที่นุ่มนิ่มมันก็โคตรจะนิ่มเหมือนชื่อเจ้าของเลย เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อก็ผมนี่แระครับ