"นิ่มวันนี้เราต้องไปธุระให้ที่บ้านเดี๋ยวกลับมาส่งนิ่มแล้วจะออกไปเลยนะ"
"งั้น...นิ่มกลับกับรถเมล์ก็ได้เจ้านายไปเถอะเดี๋ยวช้าที่บ้านรอ"
"ก็ได้จะได้รีบกลับมากอดนิ่ม"
"เกินไปกลับไปนอนห้องตัวเองบ้างก็ได้"
"ไล่"
"เปล่าตัวติดกันแบบนี้เกิดวันไหนต้องห่างกันจะแย่เอานะ"
"ทำไมต้องห่าง"
"ก็แบบมีธุระไรงี้ไง...อย่าทำเสียงโกรธดิ่"
"เราไม่ชอบที่นิ่มคิดแบบนี้ห้ามคิดแบบวันนี้อีก"
ฉันไม่เคยไม่ยินเสียงแบบนี้ของเจ้านายมาก่อนเลยทั้งชีวิต มันนิ่งเรียบแถมออกจะเยือกเย็นจนน่ากลัว ที่ฉันพูดมันก็เรื่องจริงเมื่อก่อนก็อยู่ด้วยกันเยอะ แต่พอคบกันยิ่งแทบไม่เคยห่างกันเลย เพื่อนก็กลุ่มเดียวกันอีกฉันก็คิดว่าบางทีเขาอาจอยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง แต่กลับโดยดุซะงั้น อยากเปิดปากเถียงต่อแต่อีกใจก็ไม่เอาดีกว่าเพิ่งมีเรื่องพี่โยด้วยเดี๋ยวจะทะเลาะกันโดยใช่เหตุ
"นัดมามีอะไร"
"เลิกวุ่นวายกับเมียคนอื่นสักทีไอ้อาจารย์"
"มึงก็แค่เ
