หยวนซีหยางนั่งอยู่บนหลังม้าตัวเดียวกับมู่ถิงฟาง ได้กลิ่นหอมจากเรือนกายสาวทำให้บางสิ่งใต้ร่มผ้าแข็งขึงจนเป็นรูปรอย
มิใช่ข้าหื่นหรอกกระมัง นางยั่วตัณหาเองต่างหากเล่า ข้าไม่ผิด บุรุษใดหากไม่หื่นกามแล้วนั้นคงเรียกว่าตายด้านหรือไร้สมรรถภาพทางเพศ
มู่ถิงฟางหน้าร้อน ...หยวนซีหยางกอดนางแน่น มือใหญ่กำบังเ**ยนม้าไว้ ถือโอกาสโอบร่างเล็กไว้ในวงแขน
ม้าศึกอี้เซียนสีดำตัวใหญ่ยืนแกว่งหางอยู่สักครู่แล้ว หยวนซีหยางยังไม่ยอมพาม้าออกเดินทางไปสกุลมู่เสียที บังคับม้าศึกคู่บารมียืนท้าสายตาเหล่าบ่าวไพร่ในสภาพกอดมู่ถิงฟางในวงแขนบนม้าตัวเดียวกัน
เขาทำหน้าชื่นมื่นดั่งคู่รักเพิ่งแต่งงานก็ไม่ปาน!
"เมื่อไหร่จะออกเดินทางเสียที" มู่ถิงฟางดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอด
"ข้าสั่งให้พวกทหารไปเตรียมของมาให้ รออีกสักครู่เถิด"
"ของอะไรกัน ทำไมต้องเตรียมของ"
"ก็เจ้าเชิญข้าเข้าสกุลมู่อย่างเป็นทางการไม่ใช่รึ ข้าก็ต้องเตรียมของ
