“หนูเป็นคนดีจริงๆ ลูก มาส่งหลานมาให้แม่อุ้มหน่อยมา ธาราจ๋า มาหาย่ามาลูก” คุณหญิงดารณีเอ่ยออกไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่ท่าจะอ้าแขนรับหลานสาวมาจากลูกสะใภ้ของท่าน ซึ่งเด็กหญิงตัวน้อยก็เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของผู้เป็นย่า พร้อมกับซบลงที่อกของท่าน ด้วยท่าทางออดอ้อนออเซาะ
“ดูสิครับคุณแม่ ลูกสาวผมอยู่เป็นแค่ไหน” ครินทร์เอ่ยออกไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่เขาจะหัวเราะออกมาเบาๆ เด็กอะไรช่างอยู่เป็นจริงๆ
“หม่ำๆๆๆ” เด็กน้อยเคยเข้าเต้าของมารดา เธอก็เลยเอ่ยออกมาเสียงเบาๆ เพราะยังพูดได้ไม่กี่คำ ทำให้เด็กน้อยพูดประโยคที่เอ่ยออกมาบ่อยที่สุด นั่นก็คือหม่ำๆ นั่นเอง
“อย่างเพิ่งหม่ำสิลูก ย่าไม่มีน้ำนมให้หนูดื่มหรอกนะ เมื่อกี้ก็เพิ่งหม่ำมา เดี๋ยวค่อยหม่ำนะ”คุณหญิงดารณีเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มเอ็นดู งานนี้บอกเลยว่ามีคนหลงหลานหนักมาแน่ๆ .
“ไหนลองเรียกย่าสิครับ อ้อนย่าสิครับ” ครินทร์บอกบุตรสาว ในขณะที่ช่อเอื้องมองภาพตรงหน้าด้วยรอ
