“ไม่รู้จักเลยลูก” คุณหญิงดารณีแสร้งโกหกออกไป
“เขาคือภรรยาของผม ผมต้องกลับไปหาเขา” ครินทร์ลุกขึ้นจากเตียงทันที
“ลูกต้องรักษาตัวก่อนนะครินทร์ แม่ไม่ยอมให้ลูกกลับไปหานังผู้หญิงบ้านนอกคนนั้นหรอกนะ” คุณหญิงดารณีดุชายหนุ่มด้วยความไม่พอใจ
“ผมไม่สนใจหรอกครับ ช่อเอื้องกำลังท้องลูกของผม แม่ทำแบบนี้กับผมได้ยังไง” ครินทร์น้ำตาไหลพรากด้วยความปวดใจ เขาเชื่อว่ามารดาของเขารู้ทุกสิ่ง แต่จงใจที่จะปกปิดเรื่องราวทั้งหมดไว้ แล้วตอนนี้ช่อเอื้องจะเป็นยังไง เขารู้สึกเป็นห่วงเธอเหลือเกิน
“ถ้าลูกก้าวขาออกไปจากที่นี่ ลูกจะไม่เหลืออะไรซักอย่าง” คุณหญิงดารณียื่นคำขาดกับชายหนุ่มทันที แววตาของคุณหญิงดารณีบ่งบอกว่าเธอจะทำตามที่พูดจริงๆ
“ผมไม่สนใจเรื่องพวกนั้นหรอกครับ ผมขอโทษด้วยนะครับคุณแม่” ครินทร์ก้มลงกราบที่เท้าคุณหญิงดารณี ก่อนที่เขาจะถอดสายน้ำเกลือแล้วเดินออกไปจากห้องทันที เป้าหมายของชายหนุ่มคือไปที่ชนเผ่ามาซา
