“ช่อ!!”
เสียงของชายหนุ่มทำให้ช่อเอื้องหันกลับมาด้วยความประหลาดใจ เธอไม่แน่ใจว่าเธอหูฝาดหรือเปล่า เพราะเสียงนี้หายไปจากชีวิตเธอนานแล้ว แต่เมื่อหญิงสาวหันกลับมาเท่านั้น เธอก็ต้องประหลาดใจเป็นอย่างมาก เมื่อคนที่วิ่งเข้ามาหาเธอคือสายน้ำ สามีของเธอนั่นเอง
“คุณ...มาได้ยังไง” หญิงสาวติดอ่างขึ้นมาทันที เธอไม่แน่ใจว่าชายหนุ่มหลบมาที่นี่ได้ยังไง เธอคิดว่าเขาลืมเธอไปแล้วด้วยซ้ำ
“ผมขอโทษที่ผมมาหาคุณช้าไป ผมจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่นี่ไม่ได้ ได้โปรดให้อภัยผมนะช่อเอื้อง” ครินทร์กล่าวด้วยน้ำตา ความรู้สึกผิดมันเอ่อล้นอยู่ในหัวใจ
“ขอบคุณนะคะที่กลับมา” น้ำตาของหญิงสาวเริ่มไหลเอ่ออกมาเพราะความตื้นตันใจ เธอคิดว่าชายหนุ่มจะลืมเธอไปแล้ว ชาตินี้เธอและเขาคงไม่มีวันได้เจอกันอีกแน่นอน แต่นี่เขากลับมาปรากฎตัวอยู่ตรงหน้า หญิงสาวรู้สึกดีใจเหลือเกิน
“ลูกของเราเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย” ครินทร์เอ่ยถามด้วยความปลื้มปริ่ม
