บทที่ 35 จะไม่ไปไหน

1346 คำ

"อยู่ในห้องทั้งวันเลยเหรอคะ?" ฉันเอ่ยถามกับป้าอุ้มที่ยืนทำหน้าลำบากใจอยู่หน้าห้องของพี่ฟินซ์ เป็นครั้งแรกที่ป้าอุ้มพยักหน้าและมองฉันอย่างขอความเห็นใจ เพราะทุกครั้งทุกคนจะปิดฉันเป็นความลับมาตลอด ไม่มีพิรุธหรือแสดงอาการผิดปกติต่อหน้าฉันเลย "เศษแก้วนี่ด้วยเหรอคะ?" ข้างกายที่มีเศษแก้วตกกระจายตามพื้นโดยที่มีพี่แม่บ้านกำลังตามเก็บทำให้ฉันรู้ว่าอาการวันนี้น่าจะหนักอยู่พอสมควร "วันนี้คุณหนูเครียดทั้งวันเลยค่ะ เห็นว่าธุรกิจไม่ลงตัว ทำงานจนไม่ยอมทานข้าวเลยค่ะ" "…" "คุณลินจะทำอะไรคะ?" มือบางที่กำลังจะเอื้อมไปเปิดประตูถูกจับไว้ด้วยฝีมือของป้าอุ้ม ฉันชะงักมองตามมือที่กุมไว้แน่น จนหันไปเห็นสายตาของป้าอุ้มที่กำลังห้ามไม่ให้ฉันเข้าไป "ลินเป็นห่วงพี่ฟินซ์" "แต่มันอันตรายนะคะ ป้าไม่เห็นด้วยที่คุณลินจะเข้าไป" "ลินจัดการได้ค่ะ" "ไม่ได้ค่ะคุณลิน ถ้าคุณหนูรู้ป้าต้องโดนว่าแน่ๆ ค่ะ เชื่อป้านะคะ" "แต่ลิน…

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม