“ใช่ค่ะ แค่จูบ...” ร่างบางเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงหยอกเย้าก่อนจะระบายยิ้มหวานให้ชายหนุ่มพร้อมกับสบตาเขา เฟลิกซ์ยกยิ้มที่มุมปากออกมาน้อย ๆ ก่อนจะเป็นเขาที่ยกตัวเจ้าขาให้ขึ้นมานั่งบนตัก... “แค่ขอจูบต้องให้นั่งตักด้วยเหรอคะ” “ถามมากจริง ๆ ...” เฟลิกซ์เอ่ยเสียงเรียบก่อนจะเป็นเขาที่รั้งใบหน้าสวยเข้ามาประทับริมฝีปากจูบ เจ้าขายิ้มออกมาน้อย ๆ ก่อนจะหลับพริ้มพร้อมกับจูบตอบชายหนุ่มด้วยความเต็มใจ เฟลิกซ์ในเวลานี้เขาเองก็ปล่อยตัวปล่อยใจและปล่อยความรู้สึกที่สับสนเมื่อก่อนหน้านี้ให้หายไปแล้วเขาก็ใช้ช่วงเวลานี้กับเจ้าขาแทน... ทั้งสองมอบรสจูบที่ดูดดื่มให้กันสลับกันขบเม้มริมฝีปากของกันและกันอย่างหยอกเย้า พวกเขาไม่เหมือนคู่กัดที่ทะเลาะกันเมื่อหลายวันก่อนเลยสักนิด เพราะตอนนี้พวกเขาดูเหมือนคู่รักที่กำลังโหยหากันและกันมากกว่า...เฟลิกซ์รั้งท้ายทอยของเจ้าขาเอาไว้แน่นพร้อมกับเริ่มบดเคล้าริมฝีปากบางหนักหน่วงขึ้นพร