“อาวินน่ะ แอบพาฝันไปคนเดียว ไม่รออิงเลย”
อิงฟ้าเห็นทอฝันกับธาวินกลับมาก็รีบเดินไปดักหน้าเอาไว้ และกระเง้ากระงอดใส่ทันที
“อิง... ฝันขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ”
ธาวินยืนมองร่างของทอฝันที่ก้าวขึ้นบันไดบ้านไปด้วยสายตากรุ่นโกรธ ก่อนจะหันมาตอบอิงฟ้า ที่ยืนทำหน้าเป็นเครื่องหมายคำถามอยู่
“อาขอโทษนะ เอาไว้วันหลังอาจะพาอิงไปก็แล้วกัน”
“แล้ว... ทำไมไม่รออิงล่ะคะ”
“อาขอโทษ ขอตัวนะ”
แล้วธาวินก็ก้าวหายไปต่อหน้าต่อตาอีกครั้ง ท่ามกลางความสับสนงงงวยของอิงฟ้า
“อะไรกันเนี้ย งงไปหมดแล้ว”
อิงฟ้ายกมือขึ้นเกาหัว ก่อนจะรีบเดินขึ้นบ้าน เพื่อไปเค้นหาความจริงจากทอฝัน เพราะหล่อนคิดว่าง่ายกว่า การเค้นความจริงจากธาวินนั่นเอง
ก๊อก ก๊อก
“ฝัน... เปิดประตูให้อิงหน่อยสิ”
คนที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่บนเตียงรีบป้ายน้ำตาทิ้ง และปรับน้ำเสียงให้อยู่ในโทนปกติ เพราะไม่ต้องการให้อิงฟ้าสงสัย
“เอ่อ... ฝันกำลังโป๊อยู่น่ะอิง ขออาบน้
