“ก็... ก็อิงคิดว่าฝันอยู่คนเดียวนี่คะ”
อิงฟ้าแก้ตัวเสียงอ่อย หน้าตาแดงระเรื่อเพราะฉากรักที่เห็น
“ใครจะรู้ล่ะว่าอาวินจะเข้ามา... ทำอะไรในนี้ด้วย”
ธาวินยกมือขึ้นเสยผมแรงๆ ก่อนจะเดินไปหยุดตรงหน้าของหลานสาว
“อาจะออกไปก่อน”
“แล้ว... อาวินจะไม่อธิบายอะไรหน่อยเหรอคะ”
“ไม่มีอะไรต้องอธิบายนี่ ก็อย่างที่เห็นนั่นแหละ คุยกันไปเถอะ อาขอตัวก่อน”
แล้วธาวินก็เดินข้ามธรณีประตูออกไปด้วยท่าทางสง่างาม ท่ามกลางสายตามึนงงสับสนของอิงฟ้า
“เอ่อ... มันไม่มีอะไรนะอิง”
ทอฝันรีบอธิบาย แต่ดูเหมือนอิงฟ้าจะไม่เชื่อสักนิด
“แหม ภาพจะๆ แบบนี้ ยังจะมาแก้ตัวอีกนะฝัน”
อิงฟ้าเดินมาหยุดที่ข้างเตียง ก่อนจะหย่อนกายลงนั่ง
“ฉันดีใจนะที่เธอสมหวังเสียที”
อิงฟ้าเต็มไปด้วยความยินดี แต่ทอฝันกลับน้ำตาริน
“มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอกอิง มันไม่ใช่...”
“อ้าว ทำไมล่ะฝัน ฉันก็เห็นเธอกับอาวิน... แบบว่า... กำลังจูบกัน แล้วมั
