คนที่กำลังเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินทางชะงักมือเล็กน้อย เมื่อเสียงเคาะประตูดังขึ้น ตอนแรกหล่อนคิดว่าเป็นอิงฟ้า แต่พอเสียงห้าวดังขึ้นก็รู้ว่าคนที่มาเยือนคือธาวิน ผู้ชายใจดำนั่นเอง
“เปิดประตู ทอฝัน”
“ฝันยุ่งอยู่ค่ะ” หล่อนตัดบท และคิดว่าเขาจะล่าถอย แต่กลับไม่ใช่
“ฉันมีเรื่องสำคัญจะต้องคุยกับเธอ”
“แต่ฝันไม่มีอะไรจะคุยกับอาวินค่ะ”
“แม้แต่เรื่องของเราอย่างนั้นหรือ”
คนที่เก็บผ้าใส่กระเป๋าไปร้องไห้ไปน้ำตาริน ความน้อยเนื้อต่ำใจอัดแน่นเต็มอก
“ค่ะ”
“แต่ฉันมี และถ้าเธอไม่ยอมเปิดประตู ฉันจะพังมันเข้าไปเดี๋ยวนี้แหละ”
ธาวินเผด็จการเหมือนเดิม
ทอฝันนั่งนิ่ง พยายามคิดหาทางออก แต่เสียงประตูที่ถูกกระแทกจากอะไรสักอย่างหนักๆ ทำให้หล่อนไร้ทางเลือกอีกครั้ง
หล่อนลุกขึ้นจากเตียง เดินตรงไปยังประตูห้อง และกัดฟันดันมันให้เปิดกว้างออก
ธาวินยืนตระหง่านอยู่ตรงหน้า หล่อนเมินหน้าหนีเขา ก่อนจะทำเสียงเย็นชาใส่
