“วันนี้พวกนักข่าวมากันเต็มบ้าน ผมต้องออกรับหน้า แต่...ผมไม่รู้เลยว่าตอนนั้นคุณเมย์ออกไปจากที่นี่ตอนไหน ผมกับลุงช่วงช่วยกันตามหาจนป่านนี้ก็ยังไม่เจอ เธอคงเสียใจมากที่ได้ยินพี่ทะเลาะกับผม...”
เจ้าของนัยน์ตาสีสนิมเหล็กยังคงเงียบงันเช่นเดิม ความร้อนรุมสลายไปจนหมดกลายกลับเป็นธารน้ำเย็นยะเยือกไหลผ่านหัวใจจนเหน็บหนาว หลังวางหมัดลงบนหน้าของแทน เขาก็ออกไปสงบสติอารมณ์ข้างนอกและกลับมาคิดได้ในท้ายที่สุดว่าทำไมถึงได้ปล่อยให้ไฟโทสะเผาผลาญตัวเองและคนที่เขารักจนเกือบจะวอดวาย หากแต่ในเบื้องลึกก็ทำใจไม่ได้สักหนเมื่อนึกถึงภาพของคนสองคนใกล้ชิดกันเกินสถานะของพี่สะใภ้และน้องสามี และที่สุดตอนสติขาดผึงก็ตอนที่คิดว่าหัวใจกำลังจะถูกพรากเอาไปเป็นของคนอื่น
ยังมีอีกสิ่งหนึ่งท่าชายหนุ่มเพิ่งนึกออกเมื่อแทนบอกว่าเมลิดารู้เห็นการทะเลาะรุนแรงในครั้งนี้และอาจเป็นสิ่งท่าทำให้เธอตัดสินใจได้ว่าไม่ควรทิ้งความรักไว้ในไร่ภควัตณ
