เมลิดาเค้นเสียงพูดขณะใบหน้าแนบตะแคงอยู่กับฟูกหนาในเวลาเดียวกันที่ร่างกำยำของทศภาคทิ้งน้ำหนักทาบทับอยู่บนหลังเปลือย เขาตระโบมจูบหนักบนใบหูและขมับของหญิงสาว สักครู่เธอจึงรู้สึกว่ามือบางถูกปล่อยให้เป็นอิสระแต่เขายังกดทับช่วงล่างของเธอเอาไว้ก่อนจะหยัดกายขึ้นดึงเสื้อผ้าของตัวเองออกไปจนหมด หญิงสาวไม่ยอมขยับตัวได้แต่นอนกำหมัดแน่นขณะปล่อยให้น้ำตาแห่งความรวดร้าวไหลรินและรู้สึกถึงไออุ่นจากแผงอกกว้างตลอดไปจนถึงลำตัวด้านล่างนาบลงมาบนแผ่นหลังอีกครั้ง
หญิงสาวเบี่ยงหน้าหลบไม่ปรารถนารับรู้รสจูบจากริมฝีปากร้อนที่ซุกไซ้อยู่ในเรือนผมอ่อนนุ่มที่เรี่ยบนท้ายทอยอย่างดิบเถื่อน ทว่าทุกครั้งที่ลิ้นอุ่นฉกลงไล้บนผิวเนื้อเมลิดาก็นึกโกรธตัวเองที่กำลังจะต้านรับสัมผัสอันหยาบร้ายแต่เว้าวอนนั้นไม่ไหว
ทศภาครู้ดีว่าความแข็งขืนนั้นอยู่เบื้องหลังปราการอันเปราะบางยิ่ง ถึงจะโกรธเธอมากแค่ไหนแต่หัวใจก็ร่ำร้องเพรียกหาแต่ความฉ่ำห
