“ลี่ซินเหตุใดเจ้าจึงเงียบไป”
“หม่อมฉันขอโทษที่ปล่อยให้พระองค์ตากฝนในคืนนั้นทำให้…”
องค์รัชทายาทใช้นิ้วมือปิดปากนางเอาไว้ พร้อมกับส่ายหน้าให้เชิงปลอบและยิ้มออกมา
“อย่าได้โทษตัวเองเพราะข้ายินดีที่จะไปที่นั่น ทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนแต่เป็นข้าที่เลือกเอง เจ้าจะผิดได้เช่นไร”
“แต่เป็นเพราะหม่อมฉันที่ไม่ยอมลดทิฐิ ทำให้พระองค์เกือบเอาชีวิตไม่รอด หากคืนนั้นมิใช่อาจารย์…”
แน่นอนว่าฝนที่หนาวเหน็บในหุบเขานั้นสามารถทำให้คนที่ไม่แข็งแรงถึงตายได้ ขนาดเว่ยซ่างเจวี๋ยเป็นถึงแม่ทัพที่ยิ่งใหญ่ยังเกือบเอาชีวิตไม่รอดเพราะปอดบวม อาจารย์หลินฟู่และลี่ซินใช้เวลารักษาและฝังเข็มให้เขาถึงสองคืนกว่าอาการจะดีขึ้น เรื่องนี้อันลี่ซินรู้ดีมากกว่าใครเพราะนางเป็นคนที่ฝังเข็มให้เขาด้วยตัวเอง
"เขาเป็นสามีเจ้า ที่ต้องเป็นเช่นนี้ก็เพราะพวกเจ้าไม่ยอมลดทิฐิลงเพื่อพูดคุยกัน ในเมื่อตอนนี้เขาป่วยเจียนตายเพราะเจ้า เช่นนั้นก็จงรั
