เฟิ่งถงหลินหันมามองที่ลี่ซินเมื่อนางเดินมาหา นางต้องรีบละจากมารดาที่ยืนคุยกับเหล่าฮูหยินอยู่เข้ามาหาลี่ซินทันที
“เจ้ากำลังท้องอยู่หัดเดินให้มันดี ๆ หน่อยไม่ได้หรือ เหตุใดจึงเดินมาหาข้าได้ แล้วออกมาเช่นนี้จะไม่เป็นอะไรหรือ”
“ขออภัยที่ข้าเข้ามากะทันหันเช่นนี้ คือข้า…”
เฟิ่งถงหลินหันไปมองเว่ยซ่างเจวี๋ย ที่ได้แต่ยืนชำเลืองมองพวกนางระหว่างที่คุยอยู่กับองค์ชายห้า จึงได้เข้าใจว่าเหตุใดลี่ซินถึงได้เดินมาหานาง
“นี่เจ้ากับท่านอ๋อง ไม่ใช่สิองค์รัชทายาทยังมิได้ปรับความเข้าใจกันอีกอย่างนั้นหรือ ข้าคิดว่าไม่มีอะไรแล้วเพราะเจ้าเดินไปรับราชโองการพร้อมกับพระองค์”
“ข้าทราบมาว่าฝ่าบาททรงประชวร ดังนั้นท่านพ่อจึงไม่อยากให้ทำเรื่องที่ทำให้ฝ่าบาทกังวลพระทัย”
“เฮ้อ เจ้านี่ใจแข็งไม่เบาเลยนะอันลี่ซิน มาเถอะถ้าเจ้ายังไม่พร้อมก็มานั่งกับข้าก็แล้วกัน ท่านแม่ของข้าก็คุยอยู่กับฮูหยินขุนนางอยู่ทางโน้น”
“ขอบคุณพี่ห
