หลายวันผ่านไป
ช่วงรับน้องมหาวิทยาลัย มีกิจกรรมมากมาย ทำให้ยี่หวาแทบไม่มีเวลาต้องร่วมกิจกรรมตามคำสั่งรุ่นพี่ เมื่อถึงเวลาพักนอกเวลา รุ่นพี่สาวสวยที่รู้จักก็เดินเข้ามาแต่ สายตามิตรภาพแปลเปลี่ยนไป
"ฉันรู้แล้วว่าทำไมเธอถึงไม่ช่วยฉันให้สนิทกับที่เวล เพราะเธอจะเก็บเขาไว้กินเองสินะ"
"ไม่ใช่แบบนะคะรุ่นพี่"
"ไม่ต้องแก้ตัว คนเขาลือกันไปทั่ว เหอะ ฉันรู้ว่าเธอสวย แต่ก็ไม่คิดว่าจะสวยแบบร้ายกาจขนาดนี้"
"หนู..."
"จำเอาไว้ว่าต่อไปนี้ เธอกับฉันเราเป็นศัตรูกัน ระวังตัวเอาไว้ให้ดีเถอะ"
แพรว รุ่นพี่ที่ชอบเวลถึงกับอาฆาตแค้น แต่นั่นก็ไม่ทำให้ยี่หวาสะทกสะท้านเท่าไหร่ เธอคุ้นชินกับการอยู่คนเดียวโดยไม่สนใจใคร จนกระทั่งมีเนยกับอิงเข้ามาเป็นเพื่อน ที่อย่างน้อยก็ดูจริงใจ เมื่อจบกิจกรรมทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับ
บ้านหลังสีขาวซอย4
"แม่พูดว่าอะไรนะคะ?" กลับมาถึงยี่หว่าก็เห็นแม่ถือกระดาษเป็นปึกมาวางไว้บนโต๊ะ "นี
