ไม่มีใครขัดคำสั่งเขาได้ เนื่องจากเวลเป็นผู้ชายโมโหร้าย เขาทำทุกอย่างตามอำเภอใจ ซึ่งแน่นอนว่ายี่หวารู้ดีว่าเธอจะต้องทำยังไง เมื่อตัวเธอเดินไปเปิดเพลงก็เต้นอย่างกล้าๆ กลัวๆ ไม่แสดงออกมากนัก ชายหนุ่มที่นั่งกระดกดื่มไวน์จ้องมองเรือนร่างที่กำลังโยกย้ายส่ายสะบัด เวลาผ่านไปหลายนาทีจนกระทั่งแอลกอฮอล์ซึมซับ ใบหน้าของเขาเริ่มแดงเถือกสายตาเริ่มแข็งกระด้าง เวล ลุกขึ้นยืนขึ้นปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกแล้วถอดเขวี้ยงลงพื้น
"ลงมา" นิ้วชี้ของเขากระดิกเป็นสัญญาณพร้อมน้ำเสียงตะโกนดังลั่น ยี่หวาหยุดเต้นจำต้องเดินลงเวทีเชื่องช้า
"หนูมีเหตุผลนะคะ ฮึกกก"
"ฉันให้โอกาสเธอ พูดออกมา"
"พี่ไปทัศนศึกษา คงไม่รู้ว่ามีแต่คนนินทาเรื่องที่หนูขายตัวให้พี่ หนูไม่อยากถูกมองว่าเป็นโสเภณีหรือผู้หญิงที่เกาะที่กินนะคะ กะ ก็เลยมาหางาน"
"งานแบบนี้นะเหรอ?!"
"หนูยื่นใบสมัครงานเสริมไปแล้ว แต่เขายังไม่เรียบไปสอบสัมภาษณ์ หนูก็เลยจำเป็น
