"สวัสดีค่ะ หนูชื่อยี่หวานะคะ ไม่ทราบว่าคุณน้ามีอะไรให้หนูช่วยหรือเปล่า"
"ที่ฉันมาวันนี้ ก็อยากขอร้องให้เธอไปพูดกับเวล เด็กผู้ชายดื้อด้านคนนั้นคงไม่ยอมรับฟังใคร ฉันอยากให้เวลกลับบ้าน ฉันอาจจะเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอ แต่ต่อไปนี้ฉันจะเข้มแข็งเพื่อลูกชายอย่างเขา"
ผู้หญิงวัยกลางคนส่งยิ้มหวานแววตาเปล่งประกายไปด้วยความหวัง ยี่หวาเข้าใจเจตนารมณ์ดีผู้เป็นแม่ย่อมห่วงใยลูกชายคนเดียว หลังจากทำงานพิเศษเสร็จตัวเล็กก็รีบกลับไปยังหอพัก
"อะไรนะ? แม่ไปหาเธอที่ร้านอาหารเหรอ" หลังจากกลับมาถึงยี่หวาก็เล่าให้เวลฟังในทันที
"หนูว่าพี่กลับไปดูแลคุณแม่ดีกว่านะคะ ถึงแม้พี่อาจจะโกรธพ่อมาก แต่คุณแม่ของพี่เขาไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วย"
"ไม่ใช่ว่าฉันไม่เป็นห่วงแม่นะ แต่ว่า...ฉันมันเป็นลูกที่ไม่เอาไหน ไม่อยากกลับไปให้แม่ไม่สบายใจ"
"แต่ตอนนี้คุณแม่ของพี่เขาไม่เหลือใคร ในชีวิตของเขาคงมีแค่เพียงลูกชายคนเดียวเท่านั้น ถ้าพี่ไม่เห
