นายคาสโนว่ากับยัยหน้านิ่ง

นายคาสโนว่ากับยัยหน้านิ่ง

Ep1.จุดเริ่มต้น

เปิดเรื่องมาที่หอพักนักศึกษาแห่งหนึ่ง

"นิ!....นายใช่นัทป่าว?"เสียงเด็กสาวเอ่ยเรียกคนที่อยู่ปลายสาย

"...ใช่..."เสียงเงียบก่อนที่ปลายสายจะเอ่ยรับ"แล้วนั้นใคร"เสียงปลายสายเป็นเสียงทุ้มของชายหนุ่มเอ่ยถามกับ

"พอดีเฟิร์นให้เราโทรหานายบอกให้นายโทรกับเบอร์นี้ด้วย"ชายหนุ่มเงียบไปสักครู่ก่อนจะพูดว่า"เฟิร์นไหน?"เป็นคำถามนิ่งเฉยมากหญิงสาวเลยตอบไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา

"ก็เด็กนายไงมีหลายคนไงชื่อนี้อ่ะ"ทำให้ปลายสายเริ่มมีอาการหงุดหงิด

"แล้วเธอเป็นใคร?"

"เราเป็นรุ่นพี่ของเพื่อนเฟิร์นพอดีน้องมันมานอนที่ห้องรุ่นน้องเราแล้วโทรศัพท์น้องมันตังหมดเลยขอให้เราโทรหานายให้หน่อย"

ปลายสายเงียบไปสักครู่ก็ตอบกับ

"อืม.งั้นบอกเฟิร์นด้วยเดี๋ยวตอนเย็นโทรหา"

"อืม"หญิงสาวตอบแล้วก็วางสายไป

🌜🌜ตอนเย็น🌛🌛

กริ้งงงงงงงง📞📞📞📞

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในขณะที่เจ้าของกำลังจะเข้าห้องน้ำทำให้เจ้าของโทรศัพท์หงุดหงิดก่อนจะกดรับสาย

"สวัสดีค่ะ"น้ำเสียงหงุดหงิดสุด

"ขอสายเฟิร์นหน่อย"เสียงปลายสายเอ่ยขึ้น

"รอแป๊บ"หญิงสาวตอบกับแล้วก็เดินไปอีกห้อง "เฟิร์นนนนนโทรศัพท์"

"ค่ะ พี่"เสียงรุ่นน้องตอบกับ

หญิงสาวเลยยื่นโทรศัพท์ให้น้องไปก่อนจะบอก

"คุยเสร็จแล้วเอาโทรศัพท์ไว้ที่เฟิร์นก่อนนะเดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อน"

หญิงสาวบอกรุ่นน้องให้ปลายสายได้ยิน

หลังจากนั้นเธอก็เดินกลับเข้าห้องของเธอเพื่อเตรียมตัวอาบน้ำ🛀🛀🛀🛀🛀

เวลาต่อมา

ก๊อก!ก๊อก!ก๊อก!

"พี่ คะ"เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น

"ว่าไง...พี่แต่งตัวแป๊บนะ"เสียงตอบรับจากในห้อง

"พอดีเราจะไปกินข้าวหน้าพี่จะไปด้วยไหมคะ"เสียงใสถามกับ

"ไปจ๊ะลงไปรอพี่ข้างล่างหอแป๊บนะจะเสร็จแล้ว"เธอตอบกับไป

"เคร ค่ะ งั้นพวกหนูไปรอนะ"

เด็กสาวตอบแล้วก็เดินกลับไปที่ห้องของเพื่อนเธอ

ผ่านไป 5 นาที

"มาแล้วจ้า โทษทีช้าหน่อย ป่ะ หิวมากเลย" หญิงสาวบอกรุ่นน้องที่รออยู่

ร้านข้าวหน้าหอ

"ป้าจ้า สั่งข้าวหน่อยจ๊ะ"

พอหญิงสาวกับรุ่นน้องสั่งอาหารกันเสร็จก็นั่งเมาท์กัน ในขณะที่นั่งเมาท์กันอยู่ก็มีรถมาจอดหน้าหอทำให้พวกเธอหันไปมองกันว่าเป็นรถใคร

ปึ้ง!!เสียงประตูรถปิดลงชายหนุ่มที่ลงมาจากรถทำให้สาวมองกันแล้วก็พูดว่าหน้าดีจังสูงขาวแต่งตัวเรียบแต่ดูดีเลยหน้าคมคิ้วหนาเข้ากับดวงตาที่กลมโตปากอมชมพู

หน้าแบบนี้ทำให้สาวๆหลงใหลน่าดูแต่ไม่ใช่กับเธอต้นหวายหญิงสาวมองแล้วก็พูด

"ก็งั้นๆนะพี่ว่า"หญิงสาวพูดเสร็จก็ก้มลงกินข้าวอย่างไม่สนใจแต่รุ่นน้องของเธอกับตรงกันข้ามนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กันอยู่

"พี่ๆๆๆ"เด็กๆเรียกเธอ

"ว่า"เธอตอบแต่ก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามอง

"เขามองมาทางนี้ด้วย " ตุ๊กตาพูดขึ้น ทำให้เฟิร์นหันไปมองให้ชัดๆเพราะสายตาสั้น

"อ้าว!พี่นัท มาได้ไง" เด็กสาวลุกขึ้นแล้วเดินไปหาทันที

" แฟน เฟิร์นหรอพี่?"ทุกคนในโต๊ะพูดถามขึ้น "ไม่รู้สิ "หญิงสาวตอบหน้านิ่ง "กินข้าวเหอะ เดี๋ยวมืดแล้วยุงเยอะ" หญิงสาวบอกเด็กๆ พร้อมกับเดินไปจ่ายค่าข้าว

"พี่มาได้ไง "เฟิร์นเอ่ยถามชายหนุ่ม

" มาหาไอ้อาร์ตกับไอ้แฝดอ่ะ "

ชายหนุ่มตอบ

"แล้วพี่จะกลับกี่โมงอ่ะ เฟิร์นจะขอติดรถกลับบ้านด้วยได้ไหมคะ"เฟิร์นถามชายหนุ่มแล้วมองด้วย🥺🥺สายตาอ้อนวอน🙏🙏

" อีกพักใหญ่แหละ งั้นพี่ไปหาพวกมันก่อนแล้วกัน" ชายหนุ่มพูดเสร็จก็เดินออกไป

"พี่งั้นเฟิร์นไปรอห้องเพื่อนนะ พี่จะกับโทรมาแล้วกันเฟิร์นรอได้"

เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนๆแล้วก็เดินกับไปที่โต๊ะกินข้าวต่อ

"นี่ๆแกใครอ่ะ หล่อจัง "เสียงเพื่อนๆถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

" พี่...."เด็กสาวเอ่ยขึ้นแล้วก็ชงักไป

ก่อนจะพูดต่อ "พี่เขาอยู่หมู่บ้านเดียวกับเราอ่ะ "เฟิร์นตอบ

"อ่อออ"พวกเด็กๆพูดพร้อมกัน

"เอ้า!กินข้าวจ้าเด็กๆเดี๋ยวยุงกัดนะ "

หญิงสาวบอกรุ่นน้อง ให้รีบกินเนื่องจากหอพักที่พวกเธอพักอยู่นั้นเป็นป่าซะส่วนใหญ่แล้วก็มีแม่น้ำแควน้อยใหลผ่านด้านหลังหอทำให้เวลาเย็นช่วงหัวค่ำจะมียุงเยอะสาวจะไม่ค่อยออกมากินข้าวช่วงเย็นสักเท่าไหร่

หลังจากกินข้าวกันเสร็จสาวๆก็กับเข้าห้องของตัวเอง

"เดี๋ยวพี่ไปเอาโทรศัพท์ก่อนนะใกล้ได้เวลาแฟนพี่โทรมาล่ะ เดี๋ยวโทรมาแล้วไม่รับขี้เกียดง้อ"

หญิงสาวบอกกับรุ่นน้อง

"อิจฉา อ่ะพี่ "เด็กๆตอบแล้วก็เดินกลับห้องไป

🛌🛌ข้างในห้อง🛌🛌

หญิงสาวเธอเดินไปหยิบโทรศัพท์ดูว่ามีสายโทรเข้ามาไหมแต่กับไม่มีเบอร์ของคนเธอเลยแต่กับมีสายเข้ามาก่อนเธอกลับเข้าห้องไม่กี่นาทีเป็นเบอร์ของชายหนุ่มที่เฟิร์นให้โทรหาแทนเธอกดดูแล้วก็ถือโทรศัพท์ไปที่ห้องของเด็กๆ

เวลาต่อมา📞📞📞กริ้งงงงงง

เสียงโทรศัพท์ของเฟิร์นดังขึ้น

" ค่ะพี่ เดี๋ยวลงไปค่ะ" เด็กสาวรับสายอย่างดีใจ

" หนูกับก่อนนะค่ะพี่ต้นหวาย"

"เรากับก่อนนะทุกคน" เด็กเอ่ยลากับพวกเราแล้วก็รีบลงไปทันที

Ep2.โทรมาหาใคร📞📞

🌞🌞วันต่อมา🌞🌞

เป็นเช้าที่ไม่อยากตื่นแต่มีเรียนตอน8โมงนี้สิ

📞📞กริ้งงงงงงงงง📞📞

"Moshi Moshi "หญิงรับสายที่โทรหลังจากที่มองหน้าจอ

"แกตื่นยัง ฉันจะถึงวิทลัยแล้วนะมีเรียน8โมงนะแก"เสียงปลายสายปลุกเพื่อนสาว

"ตื่นแล้วแต่งตัวอยู่ค่ะ เพื่อนนนน"

หญิงสาวตอบปลายสายไป

" แล้ว คนอื่นล่ะมากันยัง"หญิงสาวถามเพื่อน

" ไอ้เมย์มาแล้วฉันพึ่งคุยกับมัน ไอ้แอมกับไอ้ใหม่กำลังมาคงใกล้ถึงแล้วล่ะ แกเหอะให้ไวคิดว่าอยู่ใกล้สุดเลยช้าได้ไง

แต่งตัวยังไม่เสร็จฉันล่ะปวดหัวกับแกจริงๆ " หมวยเพื่อนสาวสองคนเดียวในคลาสและเป็นแก๊งเดียวกันบอกกับเพื่อนพร้อมบ่นหญิงสาว

" โอ้ย!!!!บ่นเป็นแม่ฉันเลยนะแกอ่ะไปแล้วจ้าอีก5นาทีเจกันใต้ตึก"

หญิงสาวบอกพร้อมกับเดินลงจากห้อง

วันนี้หญิงสาวอยู่ในชุดนักศึกษารัดรูปกระโปรงทรงเอไม่สั้นมากรองเท้าผ้าใบสีขาว

แต่เสื้อที่ใส่วันนี้มันรัดรูปพอดีกับหุ่นของหญิงสาวเอวเล็กสะโพกที่พอดีไม่ใหญ่มากแต่ที่ดึงดูดให้หนุ่มๆใน

วิทลัยสนใจเธอนั้นก็คงจะเป็นที่หน้าตาของเธอนั้นแหละ

ตาโตกลมคิ้วโค้งรับกับใบหน้ารูปไข่ปากนิดจมูกหน่อยดูรวมๆแล้วน่ารักค่อนข้างไปในทางสวยเลยก็ว่าได้แถมหน้าอกหน้าใจของเธอก็ไม่ได้น้อยหน้าใครเลย

แต่เสียอย่างเดียวเธอเป็นคนยิ้มยาก ถ้าไม่ใช่คนสนิทหรือเพื่อนในแก๊งเธอหน้าจะนิ่งมากจนคนอื่นคิดว่าเธอเป็นคนหยิ่งด้วยซ้ำ

ยิ่งรุ่นน้องในคณะพอเห็นหน้าเธอปุ๊บก็รีบหลบกันให้ไวเลยเพราะเธอเป็นเฮดว๊ากที่โหดต่างกับหน้าลิบลับ

หลังจากถึงวิทลัยเพื่อนๆก็มาครบกันทุกคน หลังจากนั้นก็เริ่มเข้าเรียนในคลาสกันจนหมดเวลาเรียน

ตอนเที่ยง " พวกแกวันนี้กินไรดีอ่ะ"

หมวยเอ่ยถามเพื่อนในกลุ่ม

" ฉันอยากกินอะไรแซ่บๆอ่ะ"

เมย์เพื่อนในกลุ่มพูดขึ้น

" เออ ใช่ๆ ฉันก็อยากกิน"

" อืม" แอมกับใหม่พูดขึ้นบ้าง

" ไปสิ ร้านไหนดีอ่ะ "หญิงสาวพูดขึ้น

" ร้านหน้าวิทลัยแกร้านป้าแก้วอ่ะ"

หมวยบอกแล้วก็เก็บของเตรียมตัวไปกัน " อ๋อ ไปสิร้านนี้เขาว่าเด็ด"

เมย์บอกเสริม พูดจบก็ไปกันพวกสาวๆเดินไปขึ้นรถของหมวยเพราะบ้านหล่อนรวยสุดในกลุ่มหลังจากนั้นทุกคนก็ไปกินส้มตำกันจนหมดเวลาพัก ก็กลับมาเรียนต่อ

แต่!!!ในขณะที่หมวยกำลังขับรถจะเลียวเข้าวิทลัยก็มีรถบิ๊กไบค์ขับมาพอดีทำให้หมวยต้องเบรกรถกระทันหันทุกคนตกใจกันมาก

โดยเฉพาะหมวยที่เป็นคนขับนางเปิดกระจกเตรียมที่จะต่อว่ารถคันนั้นแต่ก็ไม่ทันเพราะรถคันนั้นได้หายแล้วนางโมโหมาก

" อย่าให้เจอนะแม่จะด่าให้ลืมบ้านเลย" นางบ่นออกมา

" มีใครเป็นไรไหม" เมย์ที่นั่งหน้าหันมาถามทุกคน " ไม่อ่ะ" คนที่นั่งข้งหลังส่ายหน้าบอก

หลังจากนั้นก็มาถึงตึกแล้วเข้าเรียน

กัน หมวยนางก็ยังบ่นอยู่จนหมดเวลาเรียน "ไอ้หวายแกนิยังไงฉันบ่นขนาดนี้แกที่นั่งข้างฉันยังเรียนได้หน้าตาเฉยเลยห่ะ "หมวยถามขึ้น

" ก็ไม่ยังไงนะฉันก็แค่นั่งฟังแกแล้วคิดว่าแกร้องเพลงให้ฉันฟังไง555 "

หญิงสาวตอบเพื่อน

" วันนี้เหนื่อยแล้วแยกย้ายจ้าพรุ่งนี้เจอกัน บายบาย" เมย์ แอม ใหม่ รีบบอกตัดบทไม่งั้นยาวแน่ๆ

พอพูดจบยายหมวยก็อาสาไปส่งเพื่อน3คนกลับบ้านเพราะว่ากลับทางเดียวกันแต่เวลามาเรียนมากันเอง ส่วนต้นหวายก็กลับหอที่อยู่ใกล้ๆวิทลัย

🏢หอพัก🏢

📞📞กริ้งงงงงง📞📞เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้นหญิงสาวหยิบมันขึ้นมาดูก็เห็นเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นแต่เธอก็กดรับสาย

" สวัสดีค่ะ " พอกดรับสายแต่ปลายสายกับเงียบไม่มีเสียงอะไร

"ฮัลโหลนั้นใครคะ"หญิงสาวถามต่อด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ

"......"แต่ปลายสายก็ยังเงียบ

" ถ้าไม่พูดจะวางแล้วนะ"หญิงสาวพูดพร้อมจะกดวาง

"เดี๋ยว!!"ปลายสายรีบพูดขึ้น

" แล้วนั้นใครแล้วโทรมาหาใคร"หญิงสาวเอ่ยถาม

" เธอ.....ใช่รุ่นพี่ของเฟิร์นใช่ป่าว?"

ปลายสายถามขึ้น

" ใช่ แล้วนายเป็นใคร" เธอถามต่อ

" เออ...ฉันคือ...คนที่เฟิร์นให้โทรหาไง" ปลายสายอธิบายให้เธอฟัง

" อ๋อ แล้วโทรมามีอะไร? ทำไมไม่โทรหาเฟิร์นล่ะ มาโทรหาฉันทำไม"

หญิงสาวเอ่ยขึ้น

" พอดี ฉันโทรหาเฟิร์นไม่ได้อ่ะ ก็เลยโทรมาหาเธอเฟิร์นได้อยู่กับเธอไหม" ชายหนุ่มถามขึ้นมา

" ไม่ได้อยู่ด้วยอ่ะ เด็กนาย ทำไมติดต่อไม่ได้ล่ะ "หญิงสาวเอ่ยขึ้นมา

" แล้วก็นะ ฉันมีเรียนทั้งวันไม่ได้มีเวลามานั่งเฝ้าเด็กนายหรอกนะ แล้วฉันก็พึ่งกับมาจากวิทลับด้วย "หญิงสาวพูดบอกร่ายยาวใส่ปลายสาย

" โอ้ยยยยย ถามนิดเดียวร่ายยาวซะงั้น " ปลายสายพูดขึ้น

" มีอะไร อีกไหมฉัน จะกลับหอล่ะ วางสายล่ะนะ 😤😤😤 " แล้วหญิงสาวก็ตัดสายไปปล่อยให้ปลายสายไม่ทันได้พูดอะไรต่อ

Ep3.มีคนอยากคุยด้วย

หลังจากวันที่เฟิร์นกลับไปพร้อมพี่นัทข้างบ้านนั้นเฟิร์นก็พึ่งมากลับมาที่หอแต่รอบนี้เธอมาแบบเศร้าๆ

" เป็นไรทำไม ทำหน้าแบบนั้น "

หญิงสาวถามรุ่นน้องที่เดินเข้ามาในห้อง

" ป่าว ไม่ได้เป็นค่ะ "รุ่นน้องตอบกับ

" มีไรบอกพวกเราได้นะแก" เสียงตุ๊กตาถามอย่างเป็นห่วง

" เออ ใช่ๆ" ทุกคนบอก

" คือ...."เฟิร์นพูดแล้วก็เงียบไปแป๊บนึง " พี่นัทเขา......เปลี่ยนไปไม่รู้ว่ามีอะไรหรือป่าว" รุ่นน้องเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ

" ทำไมเหรอแกพี่เขาเปลี่ยนไปแบบไหนล่ะ" หยี่หวาถามขึ้นมาแบบสงสัย

" ก็...เหมือนพี่เขามีอะไรปิดบังตลอดตั้งแต่วันนั้นที่กลับบ้านพร้อมกันอ่ะพอพี่เขาส่งเราเสร็จก็กลับบ้านเลยไม่ถามอะไรเราสักคำทั้งที่เมื่อก่อนจะถามเราตลอด

แต่!! ตั้งแต่วันนั้นพี่เขาก็เงียบเลยไม่ติดต่อเราเลย " เฟิร์นพูดออกมายาวพร้อมสีหน้าที่เหมือนจะร้องไห้

" เฮ้ย!! แกไม่เป็นไรหรอกพี่เขาอาจมีธุระอะไรยุ่งๆป่าว " ตุ๊กตารีบปลอบเพื่อนทันที

" ใช่ๆๆแกคิดมากไปเองป่าว"

หยี่หวาก็พูดเสริมขึ้นมาบ้าง

" อืมมมม เมื่อไม่กี่วันก่อนพี่นัทอะไรของเธอโทรมาถามหาเธอที่พี่นะ แต่พี่บอกไปว่าไม่เจอเธอน่ะ พอดีวันนั้นพี่พึ่งเลิกเรียนตอนเย็นกำลังจะกลับหอ" ต้นหวายพูดขึ้นมาในตอนที่เฟิร์นกำลังจะร้องไห้เด็กสาวได้ยินก็เริ่มมีสีหน้าเปลี่ยนไป

" พี่เขาโทรมาวันไหนคะ" เธอรีบถามทันที

" อืม🤔🤔วันจันทร์มั่ง"ต้นหวายคิดแล้วก็ตอบเด็กสาวไป

" วันจันทร์เหรอ...... "เด็กสาวคิดอยู่สักครู่ก็คิดออก

" อ๋อ วันนั้นหนูโทรศัพท์แบตหมดลืมชาร์จอ่ะสิ" เด็กสาวตอบทันทีที่คิดออก "แล้วได้โทรไปหาหรือยังล่ะสงสัยงอนแล้วมั่ง"เบลพูดขึ้นหลังจากที่ฟังมานาน " โทรแล้วแต่พี่เขาไม่รับอ่ะดิ "เด็กสาวรีบบอก

" พี่ ช่วยโทรหาพี่เขาให้เฟิร์นหน่อยได้ไหม นะนะนะ🥺🥺🥺🙏" เด็กสาวอ้อนรุ่นพี่ด้วยเสียงใสๆ

"🙄🙄อืม แป๊บ เดี๋ยวไปโทรบอกแฟนพี่ก่อน" หญิงสาวพูดแล้วเดินออกจากห้องไป

" ตื๊ดดด ตื๊ดดด ครับ "ปลายสายกดรับสายทันที

" รับเร็วจังคะ ทำไรอยู่คะ" ต้นหวายถามปลายสายด้วยเสียงใสปนสงสัย

" เข้าเวรครับ ที่รักล่ะทำไมวันนี้โทรหาพี่ก่อน "ปลายสายถามกลับด้วยอารมณ์ดี

" พอดีหนูต้องให้น้องยืมโทรศัพท์ก็เลยโทรหาพี่เร็วไงคะเหนื่อยไหมทานไรยังคะ" ต้นหวายบอกกับแฟนหนุ่มที่อยู่ปลายสาย

" อ๋อ ไม่เหนื่อยครับ แค่ได้ยินเสียงหวายพี่ก็หายเหนื่อยแล้วแต่ว่ายังไม่ได้กินอะไรเลยนี้สิ 🤭🤭ขอกินหวายได้ไหมครับ" ปลายสายพูดขึ้น

หยอกล้อหญิงสาว

พะพายแฟนหนุ่มของต้นหวายดีกรีว่าที่สารวัตรกองปราบปรามเป็นหนุ่มหน้าตาดีสาวๆคนไหนเห็นเป็นต้องเหลียวหลังแต่ความเจ้าชู้ก็ไม่ธรรมดา