นายคาสโนว่ากับยัยหน้านิ่ง

Ep1.จุดเริ่มต้น เปิดเรื่องมาที่หอพักนักศึกษาแห่งหนึ่ง "นิ!....นายใช่นัทป่าว?"เสียงเด็กสาวเอ่ยเรียกคนที่อยู่ปลายสาย "...ใช่..."เสียงเงียบก่อนที่ปลายสายจะเอ่ยรับ"แล้วนั้นใคร"เสียงปลายสายเป็นเสียงทุ้มของชายหนุ่มเอ่ยถามกับ "พอดีเฟิร์นให้เราโทรหานายบอกให้นายโทรกับเบอร์นี้ด้วย"ชายหนุ่มเงียบไปสักครู่ก่อนจะพูดว่า"เฟิร์นไหน?"เป็นคำถามนิ่งเฉยมากหญิงสาวเลยตอบไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ก็เด็กนายไงมีหลายคนไงชื่อนี้อ่ะ"ทำให้ปลายสายเริ่มมีอาการหงุดหงิด "แล้วเธอเป็นใคร?" "เราเป็นรุ่นพี่ของเพื่อนเฟิร์นพอดีน้องมันมานอนที่ห้องรุ่นน้องเราแล้วโทรศัพท์น้องมันตังหมดเลยขอให้เราโทรหานายให้หน่อย" ปลายสายเงียบไปสักครู่ก็ตอบกับ "อืม.งั้นบอกเฟิร์นด้วยเดี๋ยวตอนเย็นโทรหา" "อืม"หญิงสาวตอบแล้วก็วางสายไป 🌜🌜ตอนเย็น🌛🌛 กริ้งงงงงงงง📞📞📞📞 เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในขณะที่เจ้าของกำลังจะเข้าห้องน้ำทำให้เจ้าของโทรศัพท์หงุดหงิดก่อนจะกดรับสาย "สวัสดีค่ะ"น้ำเสียงหงุดหงิดสุด "ขอสายเฟิร์นหน่อย"เสียงปลายสายเอ่ยขึ้น "รอแป๊บ"หญิงสาวตอบกับแล้วก็เดินไปอีกห้อง "เฟิร์นนนนนโทรศัพท์" "ค่ะ พี่"เสียงรุ่นน้องตอบกับ หญิงสาวเลยยื่นโทรศัพท์ให้น้องไปก่อนจะบอก "คุยเสร็จแล้วเอาโทรศัพท์ไว้ที่เฟิร์นก่อนนะเดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อน" หญิงสาวบอกรุ่นน้องให้ปลายสายได้ยิน หลังจากนั้นเธอก็เดินกลับเข้าห้องของเธอเพื่อเตรียมตัวอาบน้ำ🛀🛀🛀🛀🛀 เวลาต่อมา ก๊อก!ก๊อก!ก๊อก! "พี่ คะ"เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น "ว่าไง...พี่แต่งตัวแป๊บนะ"เสียงตอบรับจากในห้อง "พอดีเราจะไปกินข้าวหน้าพี่จะไปด้วยไหมคะ"เสียงใสถามกับ "ไปจ๊ะลงไปรอพี่ข้างล่างหอแป๊บนะจะเสร็จแล้ว"เธอตอบกับไป "เคร ค่ะ งั้นพวกหนูไปรอนะ" เด็กสาวตอบแล้วก็เดินกลับไปที่ห้องของเพื่อนเธอ ผ่านไป 5 นาที "มาแล้วจ้า โทษทีช้าหน่อย ป่ะ หิวมากเลย" หญิงสาวบอกรุ่นน้องที่รออยู่ ร้านข้าวหน้าหอ "ป้าจ้า สั่งข้าวหน่อยจ๊ะ" พอหญิงสาวกับรุ่นน้องสั่งอาหารกันเสร็จก็นั่งเมาท์กัน ในขณะที่นั่งเมาท์กันอยู่ก็มีรถมาจอดหน้าหอทำให้พวกเธอหันไปมองกันว่าเป็นรถใคร ปึ้ง!!เสียงประตูรถปิดลงชายหนุ่มที่ลงมาจากรถทำให้สาวมองกันแล้วก็พูดว่าหน้าดีจังสูงขาวแต่งตัวเรียบแต่ดูดีเลยหน้าคมคิ้วหนาเข้ากับดวงตาที่กลมโตปากอมชมพู หน้าแบบนี้ทำให้สาวๆหลงใหลน่าดูแต่ไม่ใช่กับเธอต้นหวายหญิงสาวมองแล้วก็พูด "ก็งั้นๆนะพี่ว่า"หญิงสาวพูดเสร็จก็ก้มลงกินข้าวอย่างไม่สนใจแต่รุ่นน้องของเธอกับตรงกันข้ามนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กันอยู่ "พี่ๆๆๆ"เด็กๆเรียกเธอ "ว่า"เธอตอบแต่ก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามอง "เขามองมาทางนี้ด้วย " ตุ๊กตาพูดขึ้น ทำให้เฟิร์นหันไปมองให้ชัดๆเพราะสายตาสั้น "อ้าว!พี่นัท มาได้ไง" เด็กสาวลุกขึ้นแล้วเดินไปหาทันที " แฟน เฟิร์นหรอพี่?"ทุกคนในโต๊ะพูดถามขึ้น "ไม่รู้สิ "หญิงสาวตอบหน้านิ่ง "กินข้าวเหอะ เดี๋ยวมืดแล้วยุงเยอะ" หญิงสาวบอกเด็กๆ พร้อมกับเดินไปจ่ายค่าข้าว "พี่มาได้ไง "เฟิร์นเอ่ยถามชายหนุ่ม " มาหาไอ้อาร์ตกับไอ้แฝดอ่ะ " ชายหนุ่มตอบ "แล้วพี่จะกลับกี่โมงอ่ะ เฟิร์นจะขอติดรถกลับบ้านด้วยได้ไหมคะ"เฟิร์นถามชายหนุ่มแล้วมองด้วย🥺🥺สายตาอ้อนวอน🙏🙏 " อีกพักใหญ่แหละ งั้นพี่ไปหาพวกมันก่อนแล้วกัน" ชายหนุ่มพูดเสร็จก็เดินออกไป "พี่งั้นเฟิร์นไปรอห้องเพื่อนนะ พี่จะกับโทรมาแล้วกันเฟิร์นรอได้" เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนๆแล้วก็เดินกับไปที่โต๊ะกินข้าวต่อ "นี่ๆแกใครอ่ะ หล่อจัง "เสียงเพื่อนๆถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น " พี่...."เด็กสาวเอ่ยขึ้นแล้วก็ชงักไป ก่อนจะพูดต่อ "พี่เขาอยู่หมู่บ้านเดียวกับเราอ่ะ "เฟิร์นตอบ "อ่อออ"พวกเด็กๆพูดพร้อมกัน "เอ้า!กินข้าวจ้าเด็กๆเดี๋ยวยุงกัดนะ " หญิงสาวบอกรุ่นน้อง ให้รีบกินเนื่องจากหอพักที่พวกเธอพักอยู่นั้นเป็นป่าซะส่วนใหญ่แล้วก็มีแม่น้ำแควน้อยใหลผ่านด้านหลังหอทำให้เวลาเย็นช่วงหัวค่ำจะมียุงเยอะสาวจะไม่ค่อยออกมากินข้าวช่วงเย็นสักเท่าไหร่ หลังจากกินข้าวกันเสร็จสาวๆก็กับเข้าห้องของตัวเอง "เดี๋ยวพี่ไปเอาโทรศัพท์ก่อนนะใกล้ได้เวลาแฟนพี่โทรมาล่ะ เดี๋ยวโทรมาแล้วไม่รับขี้เกียดง้อ" หญิงสาวบอกกับรุ่นน้อง "อิจฉา อ่ะพี่ "เด็กๆตอบแล้วก็เดินกลับห้องไป 🛌🛌ข้างในห้อง🛌🛌 หญิงสาวเธอเดินไปหยิบโทรศัพท์ดูว่ามีสายโทรเข้ามาไหมแต่กับไม่มีเบอร์ของคนเธอเลยแต่กับมีสายเข้ามาก่อนเธอกลับเข้าห้องไม่กี่นาทีเป็นเบอร์ของชายหนุ่มที่เฟิร์นให้โทรหาแทนเธอกดดูแล้วก็ถือโทรศัพท์ไปที่ห้องของเด็กๆ เวลาต่อมา📞📞📞กริ้งงงงงง เสียงโทรศัพท์ของเฟิร์นดังขึ้น " ค่ะพี่ เดี๋ยวลงไปค่ะ" เด็กสาวรับสายอย่างดีใจ " หนูกับก่อนนะค่ะพี่ต้นหวาย" "เรากับก่อนนะทุกคน" เด็กเอ่ยลากับพวกเราแล้วก็รีบลงไปทันที Ep2.โทรมาหาใคร📞📞 🌞🌞วันต่อมา🌞🌞 เป็นเช้าที่ไม่อยากตื่นแต่มีเรียนตอน8โมงนี้สิ 📞📞กริ้งงงงงงงงง📞📞 "Moshi Moshi "หญิงรับสายที่โทรหลังจากที่มองหน้าจอ "แกตื่นยัง ฉันจะถึงวิทลัยแล้วนะมีเรียน8โมงนะแก"เสียงปลายสายปลุกเพื่อนสาว "ตื่นแล้วแต่งตัวอยู่ค่ะ เพื่อนนนน" หญิงสาวตอบปลายสายไป " แล้ว คนอื่นล่ะมากันยัง"หญิงสาวถามเพื่อน " ไอ้เมย์มาแล้วฉันพึ่งคุยกับมัน ไอ้แอมกับไอ้ใหม่กำลังมาคงใกล้ถึงแล้วล่ะ แกเหอะให้ไวคิดว่าอยู่ใกล้สุดเลยช้าได้ไง แต่งตัวยังไม่เสร็จฉันล่ะปวดหัวกับแกจริงๆ " หมวยเพื่อนสาวสองคนเดียวในคลาสและเป็นแก๊งเดียวกันบอกกับเพื่อนพร้อมบ่นหญิงสาว " โอ้ย!!!!บ่นเป็นแม่ฉันเลยนะแกอ่ะไปแล้วจ้าอีก5นาทีเจกันใต้ตึก" หญิงสาวบอกพร้อมกับเดินลงจากห้อง วันนี้หญิงสาวอยู่ในชุดนักศึกษารัดรูปกระโปรงทรงเอไม่สั้นมากรองเท้าผ้าใบสีขาว แต่เสื้อที่ใส่วันนี้มันรัดรูปพอดีกับหุ่นของหญิงสาวเอวเล็กสะโพกที่พอดีไม่ใหญ่มากแต่ที่ดึงดูดให้หนุ่มๆใน วิทลัยสนใจเธอนั้นก็คงจะเป็นที่หน้าตาของเธอนั้นแหละ ตาโตกลมคิ้วโค้งรับกับใบหน้ารูปไข่ปากนิดจมูกหน่อยดูรวมๆแล้วน่ารักค่อนข้างไปในทางสวยเลยก็ว่าได้แถมหน้าอกหน้าใจของเธอก็ไม่ได้น้อยหน้าใครเลย แต่เสียอย่างเดียวเธอเป็นคนยิ้มยาก ถ้าไม่ใช่คนสนิทหรือเพื่อนในแก๊งเธอหน้าจะนิ่งมากจนคนอื่นคิดว่าเธอเป็นคนหยิ่งด้วยซ้ำ ยิ่งรุ่นน้องในคณะพอเห็นหน้าเธอปุ๊บก็รีบหลบกันให้ไวเลยเพราะเธอเป็นเฮดว๊ากที่โหดต่างกับหน้าลิบลับ หลังจากถึงวิทลัยเพื่อนๆก็มาครบกันทุกคน หลังจากนั้นก็เริ่มเข้าเรียนในคลาสกันจนหมดเวลาเรียน ตอนเที่ยง " พวกแกวันนี้กินไรดีอ่ะ" หมวยเอ่ยถามเพื่อนในกลุ่ม " ฉันอยากกินอะไรแซ่บๆอ่ะ" เมย์เพื่อนในกลุ่มพูดขึ้น " เออ ใช่ๆ ฉันก็อยากกิน" " อืม" แอมกับใหม่พูดขึ้นบ้าง " ไปสิ ร้านไหนดีอ่ะ "หญิงสาวพูดขึ้น " ร้านหน้าวิทลัยแกร้านป้าแก้วอ่ะ" หมวยบอกแล้วก็เก็บของเตรียมตัวไปกัน " อ๋อ ไปสิร้านนี้เขาว่าเด็ด" เมย์บอกเสริม พูดจบก็ไปกันพวกสาวๆเดินไปขึ้นรถของหมวยเพราะบ้านหล่อนรวยสุดในกลุ่มหลังจากนั้นทุกคนก็ไปกินส้มตำกันจนหมดเวลาพัก ก็กลับมาเรียนต่อ แต่!!!ในขณะที่หมวยกำลังขับรถจะเลียวเข้าวิทลัยก็มีรถบิ๊กไบค์ขับมาพอดีทำให้หมวยต้องเบรกรถกระทันหันทุกคนตกใจกันมาก โดยเฉพาะหมวยที่เป็นคนขับนางเปิดกระจกเตรียมที่จะต่อว่ารถคันนั้นแต่ก็ไม่ทันเพราะรถคันนั้นได้หายแล้วนางโมโหมาก " อย่าให้เจอนะแม่จะด่าให้ลืมบ้านเลย" นางบ่นออกมา " มีใครเป็นไรไหม" เมย์ที่นั่งหน้าหันมาถามทุกคน " ไม่อ่ะ" คนที่นั่งข้งหลังส่ายหน้าบอก หลังจากนั้นก็มาถึงตึกแล้วเข้าเรียน กัน หมวยนางก็ยังบ่นอยู่จนหมดเวลาเรียน "ไอ้หวายแกนิยังไงฉันบ่นขนาดนี้แกที่นั่งข้างฉันยังเรียนได้หน้าตาเฉยเลยห่ะ "หมวยถามขึ้น " ก็ไม่ยังไงนะฉันก็แค่นั่งฟังแกแล้วคิดว่าแกร้องเพลงให้ฉันฟังไง555 " หญิงสาวตอบเพื่อน " วันนี้เหนื่อยแล้วแยกย้ายจ้าพรุ่งนี้เจอกัน บายบาย" เมย์ แอม ใหม่ รีบบอกตัดบทไม่งั้นยาวแน่ๆ พอพูดจบยายหมวยก็อาสาไปส่งเพื่อน3คนกลับบ้านเพราะว่ากลับทางเดียวกันแต่เวลามาเรียนมากันเอง ส่วนต้นหวายก็กลับหอที่อยู่ใกล้ๆวิทลัย 🏢หอพัก🏢 📞📞กริ้งงงงงง📞📞เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้นหญิงสาวหยิบมันขึ้นมาดูก็เห็นเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นแต่เธอก็กดรับสาย " สวัสดีค่ะ " พอกดรับสายแต่ปลายสายกับเงียบไม่มีเสียงอะไร "ฮัลโหลนั้นใครคะ"หญิงสาวถามต่อด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ "......"แต่ปลายสายก็ยังเงียบ " ถ้าไม่พูดจะวางแล้วนะ"หญิงสาวพูดพร้อมจะกดวาง "เดี๋ยว!!"ปลายสายรีบพูดขึ้น " แล้วนั้นใครแล้วโทรมาหาใคร"หญิงสาวเอ่ยถาม " เธอ.....ใช่รุ่นพี่ของเฟิร์นใช่ป่าว?" ปลายสายถามขึ้น " ใช่ แล้วนายเป็นใคร" เธอถามต่อ " เออ...ฉันคือ...คนที่เฟิร์นให้โทรหาไง" ปลายสายอธิบายให้เธอฟัง " อ๋อ แล้วโทรมามีอะไร? ทำไมไม่โทรหาเฟิร์นล่ะ มาโทรหาฉันทำไม" หญิงสาวเอ่ยขึ้น " พอดี ฉันโทรหาเฟิร์นไม่ได้อ่ะ ก็เลยโทรมาหาเธอเฟิร์นได้อยู่กับเธอไหม" ชายหนุ่มถามขึ้นมา " ไม่ได้อยู่ด้วยอ่ะ เด็กนาย ทำไมติดต่อไม่ได้ล่ะ "หญิงสาวเอ่ยขึ้นมา " แล้วก็นะ ฉันมีเรียนทั้งวันไม่ได้มีเวลามานั่งเฝ้าเด็กนายหรอกนะ แล้วฉันก็พึ่งกับมาจากวิทลับด้วย "หญิงสาวพูดบอกร่ายยาวใส่ปลายสาย " โอ้ยยยยย ถามนิดเดียวร่ายยาวซะงั้น " ปลายสายพูดขึ้น " มีอะไร อีกไหมฉัน จะกลับหอล่ะ วางสายล่ะนะ 😤😤😤 " แล้วหญิงสาวก็ตัดสายไปปล่อยให้ปลายสายไม่ทันได้พูดอะไรต่อ Ep3.มีคนอยากคุยด้วย หลังจากวันที่เฟิร์นกลับไปพร้อมพี่นัทข้างบ้านนั้นเฟิร์นก็พึ่งมากลับมาที่หอแต่รอบนี้เธอมาแบบเศร้าๆ " เป็นไรทำไม ทำหน้าแบบนั้น " หญิงสาวถามรุ่นน้องที่เดินเข้ามาในห้อง " ป่าว ไม่ได้เป็นค่ะ "รุ่นน้องตอบกับ " มีไรบอกพวกเราได้นะแก" เสียงตุ๊กตาถามอย่างเป็นห่วง " เออ ใช่ๆ" ทุกคนบอก " คือ...."เฟิร์นพูดแล้วก็เงียบไปแป๊บนึง " พี่นัทเขา......เปลี่ยนไปไม่รู้ว่ามีอะไรหรือป่าว" รุ่นน้องเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ " ทำไมเหรอแกพี่เขาเปลี่ยนไปแบบไหนล่ะ" หยี่หวาถามขึ้นมาแบบสงสัย " ก็...เหมือนพี่เขามีอะไรปิดบังตลอดตั้งแต่วันนั้นที่กลับบ้านพร้อมกันอ่ะพอพี่เขาส่งเราเสร็จก็กลับบ้านเลยไม่ถามอะไรเราสักคำทั้งที่เมื่อก่อนจะถามเราตลอด แต่!! ตั้งแต่วันนั้นพี่เขาก็เงียบเลยไม่ติดต่อเราเลย " เฟิร์นพูดออกมายาวพร้อมสีหน้าที่เหมือนจะร้องไห้ " เฮ้ย!! แกไม่เป็นไรหรอกพี่เขาอาจมีธุระอะไรยุ่งๆป่าว " ตุ๊กตารีบปลอบเพื่อนทันที " ใช่ๆๆแกคิดมากไปเองป่าว" หยี่หวาก็พูดเสริมขึ้นมาบ้าง " อืมมมม เมื่อไม่กี่วันก่อนพี่นัทอะไรของเธอโทรมาถามหาเธอที่พี่นะ แต่พี่บอกไปว่าไม่เจอเธอน่ะ พอดีวันนั้นพี่พึ่งเลิกเรียนตอนเย็นกำลังจะกลับหอ" ต้นหวายพูดขึ้นมาในตอนที่เฟิร์นกำลังจะร้องไห้เด็กสาวได้ยินก็เริ่มมีสีหน้าเปลี่ยนไป " พี่เขาโทรมาวันไหนคะ" เธอรีบถามทันที " อืม🤔🤔วันจันทร์มั่ง"ต้นหวายคิดแล้วก็ตอบเด็กสาวไป " วันจันทร์เหรอ...... "เด็กสาวคิดอยู่สักครู่ก็คิดออก " อ๋อ วันนั้นหนูโทรศัพท์แบตหมดลืมชาร์จอ่ะสิ" เด็กสาวตอบทันทีที่คิดออก "แล้วได้โทรไปหาหรือยังล่ะสงสัยงอนแล้วมั่ง"เบลพูดขึ้นหลังจากที่ฟังมานาน " โทรแล้วแต่พี่เขาไม่รับอ่ะดิ "เด็กสาวรีบบอก " พี่ ช่วยโทรหาพี่เขาให้เฟิร์นหน่อยได้ไหม นะนะนะ🥺🥺🥺🙏" เด็กสาวอ้อนรุ่นพี่ด้วยเสียงใสๆ "🙄🙄อืม แป๊บ เดี๋ยวไปโทรบอกแฟนพี่ก่อน" หญิงสาวพูดแล้วเดินออกจากห้องไป " ตื๊ดดด ตื๊ดดด ครับ "ปลายสายกดรับสายทันที " รับเร็วจังคะ ทำไรอยู่คะ" ต้นหวายถามปลายสายด้วยเสียงใสปนสงสัย " เข้าเวรครับ ที่รักล่ะทำไมวันนี้โทรหาพี่ก่อน "ปลายสายถามกลับด้วยอารมณ์ดี " พอดีหนูต้องให้น้องยืมโทรศัพท์ก็เลยโทรหาพี่เร็วไงคะเหนื่อยไหมทานไรยังคะ" ต้นหวายบอกกับแฟนหนุ่มที่อยู่ปลายสาย " อ๋อ ไม่เหนื่อยครับ แค่ได้ยินเสียงหวายพี่ก็หายเหนื่อยแล้วแต่ว่ายังไม่ได้กินอะไรเลยนี้สิ 🤭🤭ขอกินหวายได้ไหมครับ" ปลายสายพูดขึ้น หยอกล้อหญิงสาว พะพายแฟนหนุ่มของต้นหวายดีกรีว่าที่สารวัตรกองปราบปรามเป็นหนุ่มหน้าตาดีสาวๆคนไหนเห็นเป็นต้องเหลียวหลังแต่ความเจ้าชู้ก็ไม่ธรรมดา