"ถ้ามึงจะปากหมาขนาดนี้กูว่ามึงคงไม่ต้องหาแฟนแล้วล่ะอยู่เป็นโสดไปเถอะมึง" " มึงก็พูดเกินไป กูแค่ปากหมาไม่ได้ฆ่าคนตายป่ะ??" " มึงก็ดูสิ..ผู้หญิงหนีไปหมดล่ะ??" " กูก็เลือกป่ะว่ะ?มึงไม่เห็นเหรอสาวๆแต่ล่ะคนที่กูควงสวยๆทั้งนั้น?" " มันก็จริง แต่มึงระวังตัวให้ดีเหอะถ้ามึงได้เจอคนที่มึงรักแล้วเขาทำแบบมึง!!"

เธอไปมีอะไรกับคนที่ไม่รู้จักด้วยฤทธิ์ยาที่ถูกลูกค้าวีไอพีผสมเหล้าให้เธอกินโดยไม่รู้ตัวในค่ำคืนนั้นเธอเมาหนักจนมีอะไรกับเขา ชายหนุ่มที่มีสติอยู่กับจดจำใบหน้าของเธอได้แม่นยำ แล้วมันก็มีเหตุให้เธอต้องมาอยู่ห้องข้างๆชายหนุ่มที่เธอมีอะไรด้วยวันนั้น แต่เธอกับจำเขาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ เพราะความเมาพอตื่นมาก็ไม่รู้ว่าตัวเองนอนอยู่ที่นั้นได้ยังไง ทั้งที่เป็นครั้งแรกดันเสียไปกับคนที่ไม่รู้จักซะงั้น??แล้วเธอจะทำตัวยังไงต่อไปเมื่อยังคิดถึงคืนนั้นอยู่? แต่แล้วเมื่อยัยเพื่อนตัวดีทีบังเอิญไปเจอกับหน้าหนุ่มห้องข้างๆก็เชียร์ให้เธอจีบเขาทันที เพื่อให้เธอลืมผู้ชายคนนั้นให้ได้ แล้วทีนี้เธอจะทำไงต่อ แล้วดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะจำได้ว่าว่าเธอเป็นคนเดียวกับผู้หญิงที่เขานอนด้วย แล้วเรื่องราวจะเป็นยังต่อเธอจำเขาได้ไหมหรือว่าเขาจะเป็นฝ่ายบอกเธอก่อน ต้องมาตามลุ้นกัน

"เอ้า!!ชนนน" เสียงกลุ่มเด็กวิศวะที่มาฉลองวันเกิดในร้านดังขึ้นทุกคนในร้านต่างก็หันมามอง"มึงกินเยอะไปแล้วนะ! เดี๋ยวก็เมาหรอกมึง!" เด็กสาวคนเดียวในกลุ่มไม่ใช่สิ!ต้องบอกว่าในชั้นเลยดีกว่าเพราะทั้งสาขามีเธอคนเดียวที่เป็นผู้หญิงที่สอบเข้ามาได้" ไม่เป็นไรมึงกูไหวน่า เอ้า!พวกมึงชนนนน" งานวันเกิดก็ดำเนินต่อไปจนดึกเขารุ่นพี่ที่เธอไม่ชอบหน้าแต่ต้องมาเจอกันทุกวันแล้วเหมือนโชคชะตาจะกลั่นแกล้งให้เธอกับเขามาอยู่ในคณะเดียวกันสาขาเดียวกันชายหนุ่มนั่งมองหญิงสาวที่ยกแก้วเหล้าดื่มอยู่อีกโต๊ะจนเมาจนเวลาล่วงเลยมาจนดึกพวกเพื่อนๆต่างก็เมากันแล้วก็แยกย้ายกันกลับเขาหันไปเห็นเธอที่ทิ้งตัวลงหลังพิงเก้าอี้สติเริ่มไม่มีเขาจึงให้เพื่อนเดินไปดูแต่กลับถูกเธอโวยวายไล่ออกมาเขาจึงต้องเข้าไปดู

นพดลชายหนุ่มหลานชายคนโตของตระกูลวิศรุตเจ้าของธุระกิจยักษ์ใหญ่ในประเทศและต่างประเทศเขามีอิทธิพลในหลายวงการ ในอดีตเขาเคยคบกับหญิงสาวคนหนึ่งทั้งสองเจออกันครั้งแรกในตอนที่เขากำลังโดยเพื่อนรุมทำร้ายเธอเรียกอาจารย์มาช่วยเขาที่กำลังโดนเพื่อนๆรุมอยู่เขามองไปที่เธอตลอดจนถูกอาจารย์เรียกตัวไปนั้นเป็นครั้งแรกที่ทั้งสองได้เจอกัน และหลังจากุนั้นทั้งสองคนก็เริ่มสนิทกันจนได้คบกันแต่คบกันแบบลับๆโดยที่ไม่มีใครรู้แล้วก็ต้องมีเหตุการณ์ที่ทำให้ทั้งสองไม่ได้อยู่ด้วยกัน " พี่นพดลมาแล้วเหรอทางนี้พี่!!" เสียงเรียกจากคนในโต๊ะที่นั่งกันอยู่หลายคนทุกคนมารวมตัวสังสันต์กันในค่ำคืนนี้ " เอ้า!!เมทัตมาๆทางนี้แล้วนั้นใครว่ะ??" " แฟนฉันเอง ลินดา " "สวัสดีค่ะ"เสียงหญิงสาวที่เอ่ยทักทุกคนทำให้นพดลนึกถึงเสียงของคนที่คุ้นเคยขึ้นมา เมทัตเดินพาลินดามานั่งที่โต๊ะข้างๆนพดลเขาจำเธอได้ทันทีว่าเธอเป็นคนเดียวกันกับสมัยที่เรียนมหาลัย แต่ต่างจากเธอที่จำเขาไม่ได้เลย ลินดามีท่าทีที่ประมาทเธอเผลอไปหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาแทน ลินดาหญิงสาวมองนพดลด้วยความประหมาเธอจำนพดลที่เป็นแฟนเก่าของเธอไม่ได้เลย ตอนนี้เธอได้ไปคบกับเมทัตเพื่อนเรียนสมัยมหาลัยทั้งคู่คบกันมาสามปีโดยที่ลินดาไม่เคยรู้เลยว่าที่จริงแล้วเมทัตไม่ใช่แฟนตัวจริงของเธอแล้วลินดาจะฟื้นความทรงจำได้ไหมเธอกับนพดลจะกับมารักกันอีกไหม???จะมีเรื่องอะไรที่ทำให้ทั้งคู่ต้องผิดใจกันอีกหรือป่าว??? หรือว่าทั้งคู่จะเลือกที่จะเชื่อใจกันเข้าใจกันแล้วฝ่าอุปสรรคไปด้วยกัน??

ไอ้บีม!!เรียกน้องกลุ่มต่อไปเข้ามาได้แล้ว" " เอ่อ เอ่อ แป๊บให้กูกินน้ำก่อนไม่ต้องรีบ" " เร็วดิมึงเดี๋ยวเลิกช้านะมึงงงงง" เสียงนุตะโกนเรียกให้เพื่อนพารุ่นน้องที่จะเข้ามาในซุ้มกิจกรรมรับน้องที่ทางคณะจัดให้รุ่นพี่รุ่นน้องมาร่วมกิจกรรมด้วยกัน " ไอ้นุ!!!" " มึงจะตะโกนเรียกกูทำไมว่ะ" " ก็รุ่นน้องกลุ่มต่อไปน่ะซิ.." " ทำไมว่ะ ??" " มึงหันไปดูซิ แต่ละคนแจ่มๆทั้งนั้น" นิกกี้ชี้นิ้วไปทางรุ่นน้องที่บีมกำลังให้เข้าแถวรอทำกิจกรรม เขามองไปก็สะดุดตาเข้ากับเด็กสาวหน้าตาธรรมดาๆคนหนึ่งเธอกำลังต่อแถวอยู่ด้านหน้าผู้ชาย2คนที่กำลังมองเธอแล้วกระซิบคุยกันอยู่ด้านหลังของเธอ " ไอ้นุ..ไอ้นุ!!" " อะไร??ของมึงเรียกกูอยู่ได้" " มึง!!กูได้ยินมาว่าเด็กกลุ่มนี้กับอีก2กลุ่มเป็นเด็กนิเทศอินเตอร์เลยนะมึง" " แล้วไง?! จะอินเตอร์หรือภาคปกติก็เรียนที่เดียวกันป่ะ??" " มันก็ใช่!!แต่มึงอย่าเล่นแรงกับพวกน้องมันนะโว้ย เดี๋ยวงานเข้าเอาไม่รู้ตัว" " เอ่ออ กูรู้น่า" " ไอ้นุ!!มึงจะทำอะไร??" นุลุกขึ้นเดินตรงไปที่รุ่นน้องผู้ชายที่กำลังกระซิบคุยกันอยู่หลังเด็กสาวแก้มป๋องคนนั้นทันที พอเดินมาถึงเขาก็ยืนมองน้อง2คนอยู่ด้านหลัง บีมที่เห็นนุมายืนอยู่ก็หันไปสบตาเพื่อน นุพยักหน้าให้บีมเดินมาหาเขา " มึงไปเรียกไอ้น้อง2คนนั้นมาให้กูแล้วบอกน้องผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าไปนั่งรอกูที่เต้นด้วย" " มึง....จะทำอะไร??" " ไม่มีอะไร!!มึงไปเรียกมาเหอะน่ะ" บีมทำตามที่เพื่อนบอกเดินไปเรียกรุ่นน้องผู้ชายมาให้นุก่อนที่จะเดินไปเรียกน้องผู้หญิงให้ตามเขาไป

เมื่อต้องถูกวานให้โทรหาคนที่ไม่รู้จักแต่ด้วยความที่เป็นรุ่นพี่ก็เลยต้องจำใจโทร" โหล .....นัทใช่ไหม" หญิงสาวกดโทรไปที่ปลายสายแต่ไม่มีสัญญาณตอบกับเธอกำลังจะวางสาย แต่ปลายสายก็รับ " อืม..ใช่นั้นใคร"ปลายสายเอ่ยถามกับ " เราเป็นรุ่นพี่ของเฟิร์น" เธอตอบด้วยสีหน้าที่นิ่งเรียบ " โทรมามีไรไหม " ปลายสายถามขึ้นอีกครั้ง " เราไม่มีอ่ะ แต่เฟิร์นนะมี น้องมันบอกว่าให้นายโทรกับเบอร์นี้หน่อยพอดีแบตน้องมันหมด" หญิงสาวตอบกับ " อืม เดี๋ยวโทรไป ตอนนี้ไม่ว่าง" ปลายสายตอบด้ยน้ำเสียงหงุดหงิด " อืม " หลังจากนั้นหญิงสาวก็วางสายไปและ ก็คือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้