ฉันยังไม่พร้อม...1
540 คำ
“มันก็ใช่ หรือเธอจะยกเลิกงานแล้วออกจากห้องนี้แล้วกลับไปบนฝั่งล่ะ ฉันว่าฉันกำลังเริ่มรำคาญเธอแล้วนะ” เสียงของชายหนุ่มกำลังบ่งบอกว่าเขารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
“ไม่ค่ะ ทำแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด” หญิงสาวรีบออกตัวทันที เธอกลัวมากกับคำขู่ของวิษณุ
“ถ้างั้นก็อย่าเรื่องมาก ทำงานของเธอให้เสร็จ แล้วจะไปไหนก็ไป” เขาเริ่มไม่ค่อยพอใจกับการต่อล้อต่อเถียงของเธอ
“เอางี้คุณไปอาบน้ำก่อนมั้ยคะ” แผนการใหม่ผุดขึ้นมา อย่างน้อยถ้าเธอบอกให้เขาไปอาบน้ำ เธอก็จะรอดไปได้อีกสักพัก
“ก็ดีเหมือนกัน เหนียวตัวอยู่พอดี” ชายหนุ่มก็เห็นดีด้วยกับคำแนะนำของหญิงสาว
“ไปเลยค่ะ เดี๋ยวฉันหยิบผ้าเช็ดตัวให้” หญิงสาวมองเห็นผ้าเช็ดตัวที่ถูกจัดวางไว้ เธอรีบเดินไปหยิบมันมาส่งให้กับชายหนุ่ม
“เธอก็เปลี่ยนชุดสิ” ฌาณกล่าวเสียงเรียบ แต่คำพูดของเขาทำให้หญิงสาวเงยหน้ามองเขาด้วยความสงสัย
“เปลี่ยนชุด? เปลี่ยนทำไมคะ คุณจะอาบน้ำก่อนไม่ใช่เหรอ” ไอรินทำตาโตมองเขาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม
“ก็เธอต้องอาบน้ำให้ฉันน่ะสิ” ฌาณลอบยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เธอคิดว่าเธอจะใช้วิธีนี้เพื่อถ่วงเวลาเหรอ เธอประมาทเขาเกินไปแล้ว เขารอบจัดกว่าที่เธอคิดเยอะ
“คุณโตแล้วคุณก็อาบเองสิคะ อีกอย่างคุณไม่อายฉันเหรอที่ต้องมาเปลือยต่อหน้าฉัน” ไอรินกล่าวเสียงสูง ส่งผลให้คนที่กำลังเอาคืนเธออยู่มองหญิงสาวด้วยความขบขัน
“นี่แม่คุณ จะลีลาไปถึงไหน รีบไปเปลี่ยนชุดเดี๋ยวนี้เลย หรืออย่างที่ฉันบอกตั้งแต่แรก ถ้าไม่อยากทำก็กลับขึ้นฝั่งไป ฉันจะให้เรือไปส่งที่ฝั่ง” คำกล่าวของเขามันทำให้เธอเกิดกิเลสขึ้นมา ถ้าเธอตัดช่องน้อยแต่พอตัวตอนนี้เธอก็จะเป็นอิสระทันที แต่สิ่งที่จะตามหลอกหลอนเธอชั่วชีวิต นั่นก็คือการที่เธออาจจะต้องสูญเสียน้าเดือนตามคำขู่ของนายวิษณุ เธอไม่กล้าพอที่จะอกตัญญูเช่นนั้น
ไอรินจึงตัดสินใจที่จะเดินไปหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำ ก่อนที่จะชิงเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำ ในขณะที่ฌาณมองตามร่างอรชรไปด้วยความขบขัน ความต้องการที่จะปลดปล่อยของเขา ถูกเธอพาเบี่ยงเบนออกไปเสียไกล แต่เพราะร่างน้อยอันสวยงามของเธอ เขาแค่สัมผัสมันเล็กน้อย เขาก็เชื่อว่ามันจะกลับมาอย่างรวดเร็ว
เมื่อหญิงสาวเดินเข้าไปในห้องน้ำได้พักหนึ่ง ชายหนุ่มก็จัดการปลดเปลื้องอาภรณ์ของตนเอง ก่อนที่เขาจะใช้เพียงผ้าขนหนูผืนเดียวพันกายของตน แล้วเดินไปที่ห้องน้ำ มือหนาของเขาคว้าไปที่ลูกบิดประตู แต่เขาก็ต้องหัวสียอีกครั้ง เมื่อแม่ตัวดีกดล็อคประตู
“เปิดประตูเดี๋ยวนี้” เสียงห้าวเอ่ยทันทีที่รับรู้ว่าประตูล็อคอยู่
- ผู้เขียน
