“ไม่เป็นไรหรอกหนู ถือว่าที่นี่เป็นบ้านหนูแล้วกัน อ้อ...อีกอย่างเลิกเรียกฉันว่าคุณท่าน เรียกฉันว่าคุณพ่อเหมือนตาฌาณเถอะ” ใบหน้าของผู้สูงวัยเปอะเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม
“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวกล่าวด้วยความซึ้งใจ
“ขอบคุณนะครับคุณพ่อ แต่วันนี้ผมคงต้องพาไอรินไปฝากครรภ์ก่อน เดี๋ยวหลานคุณพ่อจะไม่แข็งแรง” ฌาณกล่าวก่อนที่เขาจะจูงมือหญิงสาวให้เดินตามเขาออกไป หญิงสาวโค้งศีรษะให้กับคุณฌอนก่อนจะเดินตามแรงจูงของร่างสูง คุณฌอนมองตามทั้งสองคนอย่างมีความสุข ไม่น่าเชื่อว่าเรื่องการรับช่วงต่อกิจการที่ท่านเคยคิดหนักว่าจะทำอย่างไรให้ฌาณกลับมารับช่วงกิจการ มันจะผ่านไปได้ง่ายดายเช่นนี้ แถมยังฟลุ๊คได้หลานอีก นี่มันยิ่งกว่าโชคสองชั้นที่ท่านไม่เคยคิดมาก่อนเลย ผู้สูงวัยได้แต่นั่งยิ้มอย่างมีความสุขกับเรื่องราวดีๆ ที่เกิดขึ้นในวันนี้
ทางด้านฌาณก็พาหญิงสาวมาฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลเอกชนที่ใหญ่ที่สุด ด้วยความใจร้อนของเขา เขาจึงขอ
