บทที่ 9 แฟนใหม่อะไรก็ได้

1033 คำ

ฉันพยายามเดินออกมาอีกทาง การไม่เจอกันน่าจะดีกว่า ในวันหยุดที่ทุกคนมีความสุขได้อยู่กับคนที่ตัวเองรัก แต่เราไม่มีใครมันก็เหงาจริง ๆ นั่นแหละ ฉันตัดสินใจไปเชียงใหม่ดีกว่า ถ้าฉันอยู่ลำพูนอาจจะบังเอิญเจอไผ่อีก ฉันตัดสินใจจองโรงแรมที่เคยไปพักอยู่แถวนิมมาน แถวนั้นคนเยอะดีอย่างน้อยก็ไม่เหงา มาถึงโรงแรมก็เย็นแล้ว ฉันอาบน้ำไม่ได้กินอะไรอีกเพราะกินมาจากตลาดแล้ว หยิบเบียร์หนึ่งกระป๋องและเปิดประตูออกไปนั่งริมระเบียงที่มองเห็นห้างเมญ่าเด่นชัด แยกข้างหน้าคนพลุกพล่านกว่าทุกวัน เสียงคนเสียงรถ เสียงเพลงก็คลายความเหงาไปได้บ้าง พอเบียร์หมดกระป๋องฉันก็เข้านอน หลับสบายเพราะได้เบียร์นี่แหละ ดีจัง ฉันมองร้านกาแฟดัง เวลาเช้าแบบนี้คนยังไม่เยอะมาก หรือเพราะร้านกาแฟอาจจะเยอะจนคนไม่รู้จะกินร้านไหน ร้านนี้เขามีรางวัลการันตีความอร่อยด้วยนะ ฉันเลือกที่นั่งมุมหนึ่งซึ่งมีแค่สองที่นั่ง สองที่นั่งก็ยังมากไปสำหรับฉัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม