ทั้งสองคนนั่งทานแซนด์วิชริมแม่น้ำกันเงียบ ๆ โดยเฌอแตมก็คอยลอบมองคนตัวโตตลอดเวลา ยังคงพะวงว่าเขาจะพูดเรื่องอะไร ยิ่งบอกว่าต้องคุยยาวก็ยิ่งสร้างความกลัวแก่เธอจนแทบจะกลืนอาหารไม่ลง
"หน้าผมคงมีอะไรให้คุณเฌอแตมดึงดูด คุณถึงได้จ้องผมไม่หยุด" คนถูกจ้องหันมามองพร้อมกับฉายรอยยิ้มอ่อน กระทั่งคนถูกจับได้รีบหันหนีขวับ เธอนึกว่าเขาจะไม่ทันเห็นว่าเธอกำลังลอบมอง ก็นึกว่าแนบเนียนแล้วแท้ ๆ แต่ก็ไม่คิดว่าจะโดนจับได้
"เอ่อ...สรุปแล้วคุณไคเรนมีเรื่องอะไรอยากจะคุยกับฉันเหรอคะ" เฌอแตมตัดสินใจถาม เธอไม่สามารถปล่อยให้เวลาดำเนินการไปอย่างอึดอัดแบบนี้เรื่อย ๆ จึงจำเป็นต้องถามเพื่อหายคาใจ
"ก่อนจะบอกผมมีอะไรอยากถามคุณ"
"ถามอะไรเหรอคะ"
"คุณมีแฟนหรือคนคุยหรือเปล่าครับ?"
"คะ?" อยู่ ๆ ทำไมถึงถามเรื่องนี้ เธอไม่เข้าใจ…
"ตอบมาเถอะครับ เอาความจริง"
"ไม่มีค่ะ ฉันไม่มีใคร"
"โอเคครับ ถ้างั้นผมมีอีกเรื่องที่อยากจะขอคุ
