"ขอบคุณที่มาส่งนะคะ" ร่างเล็กกำลังจะเปิดประตูรถที่มีเจ้านายขับมาส่งถึงที่ "เดี๋ยวครับ" แต่ก็ถูกอีกคนห้ามไว้ก่อน เผลอเอื้อมไปจับมือบางจนเฌอแตมที่มองตาม เขาก็รีบปล่อยมือออก "คะ?" "ผมขอเบอร์ติดต่อได้ไหมครับ" คนตัวโตว่าจบก็ยื่นโทรศัพท์เครื่องหรูของเขาส่งให้ ร่างบางจึงรับพร้อมกดหมายเลขโทรศัพท์สิบหลักให้ กระทั่งเธอยื่นส่งกลับมา "ถ้าเกิดมีอะไรคุณสามารถโทรหาผมได้ตลอดเวลาเลยนะครับ ไม่ต้องเกรงใจ" "ค่ะ" "แล้วก็อย่าทำอะไรเสี่ยง ๆ เหมือนที่สวนสาธารณะอีกนะครับ ถ้าผมมารับไม่ทันแล้วคุณเผลอล้มลงไปจะทำยังไงครับ" "ขะ ขอโทษค่ะ" เฌอแตมก้มหน้าตอบเสียงแผ่ว ตอนนั้นแค่อยากช่วยเด็กแต่ก็ลืมคิดถึงตัวเองเสียสนิท "เอ่อ…ผมไม่ได้ตั้งใจดุคุณเฌอแตมนะครับ" ไคเรนเห็นสีหน้าไม่สู้ดีก็รีบเปลี่ยนน้ำเสียงทันที เขาลืมไปว่าคนท้องอ่อนไหวง่าย ที่พูดมาทั้งหมดก็ไม่ได้ตั้งใจจะต่อว่า แต่แค่เป็นห่วงคุณแม่ท้องลูกอ่อนเท่านั้น "ฉ