"มาที่นี่ทำไม?" เพื่อไม่เป็นการรบกวนคนอื่น ๆ เฌอแตมเดินนำภามหรือหรือคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนเก่าออกมาหาที่เงียบ ๆ ปราศจากผู้คนวุ่นวายแต่ก็พอมีผู้คนผ่านไปผ่านมานาน ๆ ครั้งเพื่อไม่ให้รู้สึกอันตรายกับตัวเองมากเกินไป ไม่รู้เลยว่าคนตรงหน้าต้องการอะไร มาด้วยจุดประสงค์อะไรแอบแฝงเพราะฉะนั้นจึงต้องระวังตัวเองไว้มาก ๆ "ภามมาหาแตมไง" ชายหนุ่มไม่ได้แค่ว่าเปล่า เขาถลาตัวหมายจะจับมือถือแขน ทว่าร่างบางก็รีบหลบอย่างรวดเร็ว "เราไม่มีอะไรต้องคุยกันอีกแล้วภาม เรื่องของเรามันจบไปตั้งนานแล้ว" "แตมภามขอโทษ ตอนนี้ภามรู้แล้วว่าแตมเป็นคนที่ดีที่สุด แตมให้อภัยภามนะ" "ไม่ใช่ว่าภามไม่มีที่ไปเหรอ แตมรู้หมดแล้วว่าภามโดนไล่ออก กำลังถูกดำเนินคดีจากบริษัท" "ถ้าแตมรู้แล้วแตมต้องช่วยภามนะ ภามรักแตมนะ" คนว่าพุ่งตัวหมายจะดึงเธอมากอด แต่แน่นอนว่าคนไร้เยื่อใยอย่างเฌอแตมไม่มีทางให้มันเป็นแบบนั้น เธอใช้แรงที่มีดันร่างที่มีน้ำ