“คุณหญิงป้า!!!” ชมรู้สึกว่าเธอเหมือนตัวอะไรสักอย่างที่แสนจะไร้ค่า
“เท่าที่รู้พ่อพดช่วยเหลือเลี้ยงดูเธอและบ่าวไพร่อย่างดี ส่วนปัญหาเรื่องอื่นอย่าเอามาให้ฉันแก้เลย มันเป็นปัญหาของเธอที่ต้องแกเอาเองกับพ่อพด ฉันไม่อยากเข้าไปยุ่ง”
“พูดเอาแต่ได้ ทรัพย์สมบัตินั่นเป็นของฉัน” ชมปากคอสั่น เธอรู้สึกหน้าร้อนผ่าว มือเท้าชาไปหมด เหมือนโดนรุมตบจนหน้าหัน
“ของเธอที่ไหนกัน ฉันเอาไปทำให้งอกเงยเท่าไหร่ เธอยกให้ฉันเอง ฉันไม่ได้ขอ” พดพูดขึ้น เขานึกไปว่าเธอจะมาอ้อนวอนขอร้องให้เขาเห็นใจ แต่มายืนคอแข็งพูดว่าเขาแบบนี้ คงไม่ไหว
“หน้าตัวเมีย”
“นี่เธอ อย่าปากดีนักนะ!” พดชี้หน้า เขาเกลียดผู้หญิงปากร้ายและเกลียดผู้หญิงตรงหน้าที่ยืนด่าเขาปาวๆ แต่ก็สะใจดี มันเป็นการแก้แค้นที่หอมหวานมากๆ
“ทำไม คุณพดจะตบฉันเหรอ ตบสิ คนจะได้รู้ว่าคุณพดรังแกผู้หญิง” เธอยืนท้าเขา แต่เขาไม่ได้มีท่าทีจะทำร้าย แค่โมโหเธอเท่านั้น
“หยุดพล่
