“เดี๋ยวนี้ไอ้บรรณมันสนใจไปเล่นในบ่อนอื่นเหรอครับคุณชัย”
“บ่อนอื่นก็ของกู ให้มันเล่นไป คราวนี้กูจะบีบให้มันส่งบัวบุษบามาไถ่หนี้ ครั้งก่อนหน้ากูไม่ได้ทำจริงจังเพราะเห็นแก่บัวบุษบา แต่คราวนี้ฉันจะไม่ไว้หน้าใครอีก”
“มันเคยพูดว่าอยากทำงานกับคุณชัยนี่ครับ”
“ฉันจะลองคิดดูก่อน แกไปได้แล้ว ไม่ต้องกลับมาที่นี่อีก ฉันต้องการเรียกใช้แกตอนไหน จะให้แกกลับมาเอง”
“ครับคุณชัย” เชิดรับคำก่อนจะเดินทางไปทำงานตามที่เจ้านายหนุ่มสั่ง
“ดม...เรื่องได้เชิดที่ฉันให้สืบเป็นยังไงบ้าง” พงศ์อินทร์พูดกับนฤดมหลังจากที่บัวบุษบายอมปล่อยเชิดไปเพราะสงสาร เห็นว่าเชิดที่ทำไปเนื่องจากมีภาระต้องเลี้ยงดูพ่อแม่ และเพราะบรรณเป็นคนว่าจ้าง เธอเลยไม่อยากจะเอาเรื่องสาวไปถึงพี่ชาย กลัวอีกฝ่ายจะเดือดร้อน
“นี่ไง ประวัติของไอ้เชิด” นฤดมยื่นเอกสารที่เป็นประวัติของเชิดให้พงศ์อินทร์อ่าน
“นายนี่ทำงานไวจริงๆ นะ” พงศ์อินทร์เอ่ยชมเพื่อน
“ฉ
