“บ่าวพูดถูกใช่ไหม คุณชมหน้าแดง ตายแล้ว!!!” เมี้ยนยกมือขึ้นทาบอก
“ใครตายกันเมี้ยน” เสียงของพร มารดาของชมหรือคือเจ้านายอีกคนของเธอทำให้เมี้ยนตกใจเสียเหลือเกิน ก้นเจ้าเบ้ากับพื้นเสียอย่างนั้น
“คุณบัวคะ แย่แล้วค่ะ” เสียงของพนักงานที่มีท่าทีร้อนรนทำให้บัวบุษบาเงยหน้าขึ้นมองอย่างสงสัย
“เกิดอะไรขึ้นมะปรางค์ ทำท่าทีตกอกตกใจเสียขนาดนั้น”
“แขกของเราน่ะสิคะคุณบัว กินอาหารเข้าไปแล้วท้องเสีย ต้องหามส่งโรงพยาบาลกันทุกคนเลยค่ะ”
“ตายแล้ว มันเกิดขึ้นได้อย่างไรกัน” บัวบุษบาถามอย่างตกใจ
“มะปรางค์ก็ไม่รู้ค่ะ แขกที่มาพักมีอาการคลื่นไส้อาเจียน ท้องเสียกันค่ะ” บัวบุษบารีบออกไปจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้น เธอให้คนพาแขกไปโรงพยาบาลโดยด่วน และออกเงินค่ารักษาพยาบาลให้ทุกคน
“คุณบัวคะ ถ้าทำแบบนี้รีสอร์ทเราเสียชื่อเสียงนะคะ” มะปรางค์แสดงความคิดเห็น
“แล้วมะปรางค์จะให้ฉันทำยังไง ถ้าไม่พาไปหาหมอ แล้วเขาเกิดเป็นอะไรร้
