17

1558 คำ

“แสดงว่าไม่ใช่คนที่นี่ใช่ไหมครับ ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อน” “ฉันมาจากกรุงเทพฯ น่ะค่ะ” เธอรีบบอก “มีอะไรให้ผมช่วยหรืออยากไปเที่ยวไหนก็บอกผมได้นะครับ ผมยินดี” เขาให้เบอร์โทรศัพท์เอาไว้ให้เธอติดต่อ “ขอบคุณนะคะ” “นี่เบอร์โทรศัพท์ที่บ้านนะครับ มีอะไรให้ผมรับใช้ก็บอกได้เลยนะครับ” “แหม... รงชงรับใช้อะไรกันล่ะคะ” “คุณมาพักกับเพื่อนคนไหนเหรอครับ เผื่อผมรู้จัก” “มาพักที่รีสอร์ทของบัวบุษบาเค้าน่ะค่ะ” “อ้อ... คุณบัวนั่นเอง” “รู้จักกับน้องบัวด้วยเหรอคะ” “รู้จักครับ แต่คุณบัวน่ะไม่ค่อยชอบพวกเราสักเท่าไหร่” “ทำไมล่ะคะ” “คือพี่ชายของคุณบัวเป็นหนี้เราน่ะครับ” “อ้อ... แบบนั้นนั่นเอง” สารินรับคำ เพิ่งรู้ว่าเมฆเป็นพวกเจ้าหนี้ของบรรณ เธอพยักหน้ารับรู้และยิ้มให้อีกฝ่าย คิดในใจว่าคงรวยน่าดูสินะ “ธรรมดาล่ะครับที่ลูกหนี้จะไม่ชอบเจ้าหนี้ คุณไม่ต้องบอกคุณบัวก็ได้นะครับว่าพบผม” “ทำไมล่ะคะ” “กลัวเขาจะห้ามค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม