“แสดงว่าไม่ใช่คนที่นี่ใช่ไหมครับ ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อน” “ฉันมาจากกรุงเทพฯ น่ะค่ะ” เธอรีบบอก “มีอะไรให้ผมช่วยหรืออยากไปเที่ยวไหนก็บอกผมได้นะครับ ผมยินดี” เขาให้เบอร์โทรศัพท์เอาไว้ให้เธอติดต่อ “ขอบคุณนะคะ” “นี่เบอร์โทรศัพท์ที่บ้านนะครับ มีอะไรให้ผมรับใช้ก็บอกได้เลยนะครับ” “แหม... รงชงรับใช้อะไรกันล่ะคะ” “คุณมาพักกับเพื่อนคนไหนเหรอครับ เผื่อผมรู้จัก” “มาพักที่รีสอร์ทของบัวบุษบาเค้าน่ะค่ะ” “อ้อ... คุณบัวนั่นเอง” “รู้จักกับน้องบัวด้วยเหรอคะ” “รู้จักครับ แต่คุณบัวน่ะไม่ค่อยชอบพวกเราสักเท่าไหร่” “ทำไมล่ะคะ” “คือพี่ชายของคุณบัวเป็นหนี้เราน่ะครับ” “อ้อ... แบบนั้นนั่นเอง” สารินรับคำ เพิ่งรู้ว่าเมฆเป็นพวกเจ้าหนี้ของบรรณ เธอพยักหน้ารับรู้และยิ้มให้อีกฝ่าย คิดในใจว่าคงรวยน่าดูสินะ “ธรรมดาล่ะครับที่ลูกหนี้จะไม่ชอบเจ้าหนี้ คุณไม่ต้องบอกคุณบัวก็ได้นะครับว่าพบผม” “ทำไมล่ะคะ” “กลัวเขาจะห้ามค