“แล้วคุณชัยต้องการอะไรคะ”
“พูดกันตรงๆ เลยนะ เธอก็สนิทสนมกับบัวบุษบาใช่ไหม”
“ค่ะ”
“เธอก็แค่บอกว่าบัวบุษบาทำอะไรที่ไหนอย่างไร กับใคร ไปไหนบ้าง รายงานให้ฉันรู้แค่นี้ เธอทำได้ไหม”
“แหม... ได้แต่สิคะ แต่...” ท่าทางของสารินทำให้ชิดชัยพอจะเข้าใจ
“เปิดกล่องนั่นดูสิ” ชิดชัยชี้ไปยังกล่องกำมะหยีตรงหน้า
“อะไรคะ” ปากถามแต่มือเปิดดู
“ชอบอันไหนก็เลือกไปสิ”
“แหม... ให้กันง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอคะ สารินเกรงใจนะคะนี่” สารินหมายตาสร้อยเพชรเส้นใหญ่เอาไว้ แต่ก็ไม่กล้าเพราะยังไม่รู้จุดประสงค์แท้จริงของอีกฝ่าย
“ถ้าเธอทำงานถูกใจฉัน อีกหน่อยจะให้มากกว่านี้อีก”
“คุณชัยชอบบัวบุษบาเหรอคะ” สารินถามตรงๆ ชิดชัยมองสบตาก่อนจะหัวเราะ แต่ไม่ตอบคำถามนั้น
“เลือกไปสิ ฉันให้”
“สารินขอบพระคุณมากนะคะ” สารินก้มลงกราบที่อกของชิดชัย เธอหยิบสร้อยเส้นเล็กกว่าไปเพราะคิดว่าครั้งหน้าจะได้เส้นใหญ่กว่านี้อีกเป็นแน่
เมฆพาสารินกลับ
