“ขอบใจพ่อบรรณมาก แล้วฉันจะตอบแทนอย่างงาม ว่าที่พี่เขย” ชัยหัวเราะอย่างชอบใจ เวลาที่เขารอ มาถึงสักทีหนึ่ง บัวไม่มีวันหนีเขาไปไหนได้แน่นอน
“วันนี้คุณบรรณดูอารมณ์ดีนะคะ” สาลี่เอ่ยถามเจ้านายหนุ่มขณะเปลือยกายอยู่ในอ้อมแขนของอีกฝ่าย ฝ่ามือของเธอลูบไล้อกกว้างของเขาอย่างยั่วยวน
“ไม่อารมณ์ดีได้ยังไงกัน วันนี้ฉันมือขึ้น” บรรณจูบแรงๆ ที่หน้าผากของหญิงสาวในอ้อมแขน
“บ่าวดีใจด้วยนะคะ”
“เป็นเพราะเธอไง”
“เพราะบ่าว ยังไงเหรอคะ” เธอถามเขาตาปริบๆ
“ก็เธอแนะนำให้ฉันไปเล่นวันนี้ไง แถมยังได้เงินมาจากพ่อชัยจำนวนหนึ่ง พอเล่นแล้วมือขึ้นเชียวล่ะ เห็นทีต้องไปที่โรงบ่อน บ่อยๆ เสียแล้ว”
“แหม... ขอให้คุณบรรณมีความสุขก็พอแล้วค่ะ บ่าวยอมทำทุกอย่าง”
“จริงอย่างที่เธอพูดนะสาลี่ พ่อชัยรักแม่บัวจริงๆ ถ้าแต่งงานกันไป คงจะมีความสุข แถมสุขสบายด้วย ไม่เหมือนไอ้พงศ์ หายหัวไปไหนก็ไม่รู้ นี่ก็มีผู้หญิงมาร้องขอความเป็นธรรมว่า
