ช่วงเช้าของวันหลังจากหมอตรวจร่างกายนับหนึ่งเรียบร้อย ภายในห้องก็เต็มไปด้วยความวุ่นวายเนื่องจากเพื่อน ๆ และครอบครัวของคาร์เตอร์มาเยี่ยมเธอและลูก ซึ่งคราแรกมิวก็จะมาวันนี้เหมือนกัน ทว่าเธอห้ามไว้แล้วให้ไปเยี่ยมที่บ้านของคาร์เตอร์วันออกจากโรงพยาบาลแทน
ขณะนับหนึ่งนั่งมองคาร์เตอร์และเพื่อน ๆ ของเขากำลังยืนรุมล้อมดูลูกของเธอที่ชนิตรากำลังอุ้ม ก่อนจะได้ยินไคโรพูดขึ้น
“ผมขออุ้มหน่อยได้ไหม?”
“มึงล้างมือยัง มาขออุ้มลูกกู”
“มือกูสะอาดครับ”
“กูไม่ให้อุ้ม ขนาดกูเป็นพ่อยังไม่ได้อุ้มเลย” คนหวงลูกรีบเอ่ยห้าม ชนิตราและคนอื่นรวมถึงนับหนึ่งได้ยินเช่นนั้นก็เอ็นดูคาร์เตอร์ไม่น้อย ก่อนที่ชนิตราจะพูดขึ้น
“เตอร์อุ้มไหม?”
“ผมอุ้มไม่เป็น” แม้จะอยากอุ้มแค่ไหนแต่ก็ไม่กล้าเพราะกลัวทำลูกตก
“เดี๋ยวแม่สอน ประคองมือสองข้างไว้” เมื่อได้ยินเช่นนั้นคาร์เตอร์ก็ทำตามที่แม่ของเขาบอกด้วยความรู้สึกตื่นเต้น ก่อนที่ชนิต
