คาร์เตอร์พูดขณะเลื่อนมือไปจับท่อนเอ็นลำใหญ่จ่อยังร่องคับแน่น จากนั้นก็โน้มตัวไปด้านหน้า เมื่อรับรู้ถึงความคับแน่น สันกรามคมก็ขบเม้มจนขึ้นปูด เช่นเดียวกับนับหนึ่งที่เลื่อนมือไปจิกยังไหล่ของคาร์เตอร์ แล้วพูดออกไปด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว
“ไม่ได้นะ นายบอกจะตรวจให้แล้วอย่ากลืนน้ำลายตัวเองสิ”
“ทำไมจะไม่ได้ เพราะทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับฉัน” ปากหนายกยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะทิ้งตัวลงไปบรรจงจูบปากอวบอิ่ม ประสานมือเธอแนบชิดกับเตียง จากนั้นก็ดันความใหญ่โตเข้าไปข้างในทีเดียว
“อ๊ะ เจ็บ!”
“แน่นจังวะ!” พูดจบก็กัดเม้มเรียวปากแน่นแล้วซูดด้วยความเสียว เมื่อโดนช่องอุ่นร้อนโอบรัด
“นายไม่ใส่ถุงเหรอ”
“ใส่ทำไม เธอท้องขนาดนี้ยังจะกลัวอะไรอีก”
“ฉันไม่ได้กลัวท้อง แต่กลัวโรคติดต่อจากนาย”
“งั้นจำไว้ ฉันไม่เคยสดกับใครยกเว้นเธอ” สิ้นเสียงกระเส่าคาร์เตอร์ก็โยกตัวเข้าหานับหนึ่งเป็นจังหวะ กระทั่งเธอปรับตัวกับเขาได้ ร่างสูงก
