หลี่เฟยขับรถพาสองแม่ลูกมาดูบ้านของตนที่กำลังรีโนเวท เมื่อแม่ของเธอก้าวลงมาจากรถน้ำตาใสๆ ก็เริ่มคลอเบ้า บ้านหลังเก่าซ่อมซ่อที่อยู่มาเกือบยี่สิบปี ตอนนี้ได้กลายเป็นบ้านทรงทันสมัยและที่สำคัญคงไม่มีหลังคารั่วเหมือนเมื่อก่อน แต่ต่อให้ดูใหม่ขึ้นแต่ก็ยังเหลือเค้าโครงบ้านที่แสนอบอุ่นหลังนั้นอยู่เสมอ
“แม่ชอบไหมคะ”
“ชอบมาก ตะวัน บ้านเราสวยมาก”
เพียงใจหันมายิ้มให้ลูกสาวอย่างสุขใจ ตะวันส่งยิ้มตอบกลับไป จะมีอะไรสุขใจเท่ากับการได้เห็นคนที่เธอรักมีความสุข
“เข้าไปดูข้างในกันมั้ย”
“จ้ะ”
“คุณหลี่เฟยเข้าไปด้วยกันไหมคะ”
“ครับ”
ลูกน้องหนุ่มเดินตามสองแม่ลูกเข้าไปในบ้านที่ตอนนี้ช่างกำลังตั้งใจทำงานอย่างแข็งขัน รวมถึงกฤษที่เมื่อเห็นพวกเธอก็เดินออกมาต้อนรับ
“คุณกฤษ สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีครับคุณตะวัน”
ตะวันรู้ดีว่าตัวเองไม่มีทั้งเวลาและความรู้จึงจ้างวานบริษัทของกฤษมาช่วยดูแลงานต่อเติมซึ่งเขาก็ทำหน้าที่ได้เ
