“คุณจางทานข้าวมั้ยคะ” ตะวันเอ่ยถามเมื่อมาเฟียหนุ่มมาถึงบ้าน เขากลับเร็วตามที่พูดไว้แต่ทว่าสีหน้าค่อยไม่สดใสนัก
“ผมกินมาแล้ว คุณกินเลย”
ชายหนุ่มเข้าไปในห้องทำงานของตนเองแล้วก็หมกตัวอยู่ในนั้นจนดึกก่อนจะขึ้นไปพักผ่อนที่ห้องนอนของตนเอง
ตะวันนอนไม่หลับ เธอรู้สึกว่ามาเฟียหนุ่มดูแปลกๆ ไป ตั้งแต่กลับมาจากฮ่องกง ราวกับมีบางอย่างอยู่ในใจ เธออดเป็นห่วงไม่ได้เพราะรู้ว่าภายนอกที่ดูเข้มแข็งนั้นจริงๆ แล้วข้างในมันช่างเปาะบาง
และแล้วเธอก็ตัดสินใจเดินไปเคาะประตูห้องของเขา รอไม่นานคนตัวสูงก็มาเปิดประตูให้
“ตะวันอะไรมีอะไรหรือเปล่า ยังไม่นอนอีกเหรอ” ชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างอ่อนโยน
หญิงสาวมองดูพ่อของลูกที่ใส่แค่ผ้าขนหนูผืนเดียวเพราะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
“ตะวันขอเข้าไปได้ไหมคะ”
“ได้สิ”
นานมากแล้วที่เธอไม่ได้เข้ามาในห้องของเขา มันยังคงเป็นระเบียบดูหรูหรามีสไตล์ไม่เปลี่ยน
“ตะวันเห็นคุณดูเครียดๆ ให้ตะวันนวดให้ไ
