“เครื่องบินเจ็ทพร้อมแล้วครับคุณจาง”
“อื้ม”
มาเฟียหนุ่มลงจากรถโรลส์รอยซ์แล้วเดินไปขึ้นเครื่องบินเจ็ทที่จอดรออยู่
วันนี้เขาต้องไปเจรจาธุรกิจที่ญี่ปุ่นโดยมีหลี่เฟยและปกรณ์สองลูกสมุนตามไปเช่นเคย ทุกงาน ช่วงนี้มาเฟียหนุ่มค่อนข้างงานรัดตัวแต่ยังดีที่มีลูกน้องทั้งสองช่วยคอยช่วยแบ่งเบา
เป็นเวลาเกือบสองอาทิตย์ที่เขาลุยงานจนแทบไม่มีเวลาได้พัก ก็ดีเหมือนกันจะได้ทำให้เขาไม่ต้องรู้สึกเหงา
หลังจากบินนานเกือบหกชั่วโมงพวกเขาก็ถึงโตเกียว
“เดี๋ยวไปส่งนายแล้วพวกผมจะไปพักนะครับ” ปกรณ์เอ่ยขณะขับรถ
“ดีแล้ว หาเวลาพักบ้างนะ แล้วเจอกันวันอาทิตย์”
“ครับ”
ลูกน้องทั้งสองตอบรับมาเฟียหนุ่มก่อนจะขับรถพาเขาไปส่งในย่านที่ค่อนข้างสงบไม่ค่อยมีผู้คนพลุกพล่าน
รถญี่ปุ่นของหลี่เฟยเลี้ยวเข้าไปในอาณาเขตบ้านที่มองจากด้านนอกแทบไม่เห็นภายในเพราะรั้วสูงและต้นไม้ปกคลุมหนาทึบ
ภายในบ้านหลังนี้ช่างร่มรื่น สงบ อบอุ่น ที่หน้าบ
